- Poor starv'ling bard, how small thy gains!
How unproportion'd to thy pains! -

zaterdag 31 december 2011



hartverwarrend

een kraanvogel dansend aan de oever
van haar ogen spreek ik tot de verbeelding
en als ik uitgesproken ben denkt de verbeelding even na

dan zingt haar lijf dat buiten kijf van leden
het langste eind getrokken heeft
indruk maken hoeft niet meer
het spoor van ingeslagen schedels
loopt hier ten einde

we zijn gevleugelden en wijken
van het geëigende pad zo ontlopen
wij met verende tred de zon
doorschenen krekels bij het plukken
van de haar vertederende paardebloem

over de stad trek ik een grand foulard
laat mijn woorden met haar adem
kruipen over licht gesloten lippen
passie krijgt zo stem met vossig buikspreken

naast de kiem wordt hier nog
de kaart gelegd de wereld kiest
positie één plus één wordt zomaar drie
hoor de kinderen buiten
lachen mozart

ml

zaterdag 24 december 2011

schatgraven

dit donker is haar donker
ze gaat waar niemand
haar gadeslaat wanneer zij
schoppenaas tot gaten slaan verleidt

in wijn doordrenkte grond
waar zelfs zout uit vissenoog
gelaten traan niets vermag tegen dit

driftig graven om wat komen gaat
teleurstelling te kuilen

liever geen vragen

ml

woensdag 30 november 2011

voor hans peters

de weerbarstige man

of het weer nu in zijn kop
of in het glas hij zoekt slechts
rust in een bescheiden spiegel

waar zilver schittert door
versleten tijd die hem niet langer
zijn smoelwerk benijdt

het kanteldoel een holle spiegel
vormt hem om reusachtig
in zijn nietig heelal

van lege beelden vol bevingert
hij het glas waar hij braille leest
in het sediment van zijn jeugd

ml

vrijdag 25 november 2011

wanneer het regent

wanneer het regent

ik fiets nog eerder in een korte broek
of in mijn blote kont desnoods
met witte sokken in sandalen

birckenstock voor mijn part
rodenstock een minder merk
wat maakt het uit

ik rij als het echt niet anders kan
met een plastic zakje op mijn kop
een duikbril zou dan nog bijzonder zijn
hoewel te zeer bedacht

maar alles ja echt alles liever
dan dat jij mij op een dag ziet
fietsen in een regenpak

ml

dinsdag 22 november 2011

Roode loper (film)premières: WILLEM VAN EKEREN met THEO VAN GOGH - EN nieuwe Bach-Bukowski songs!

Roode Zondag 27 november wordt in de Roode Bioscoop een middag van PRIMEURS en roode oortjes!

Willem van Ekeren zal gedurende een 2 uur durend programma een greep laten horen uit zijn Bach-Bukowski repertoire waarmee hij nu toert, maar zal bovendien verrassend uit de hoek komen in een samenwerking met Theo van Gogh.
Daartoe put hij uit de oude platendoos en neemt hij nog nooit vertoond filmmateriaal mee van hem met een jonge, ‘engelachtige’ Theo van Gogh.

De jeugdvrienden Theo en Willem maakten in 1982 o.l.v. Gied Jaspers in de studio van Clous van Mechelen de LP Een Verdeeld Genoegen - De Liederlijke Liederen (woordjes Theo, akkoordjes Willem). Theo van Gogh schreef hierover:
“bij uitstek geschikt om een feestje op te breken of een relatie te beëindigen. Naar mij bekend heeft mijn stem al twee huwelijken mogen slopen..... Wie weet welke resultaten ik nog voor u kan boeken”.

Op 27 november zal een aantal van deze liederen live worden vertolkt door de Haagse vedette Shirley Antoinette Swärtz met -hoe kan het ook anders- Willem aan de vleugel.

Om u ook die stem van Theo te laten horen met als bonus zijn onverwachte, indrukwekkende filmische talent vóór de camera, kunt u daarna kijken naar een uniek, nog nooit vertoond stukje film van ruim 20 minuten waarover Theo zelf ooit schreef:
“Emile Fallaux beluisterde mijn vlijt, constateerde ‘een zeker onbehagen omtrent intimiteit’ en stelde een tv-show voor in studio Santbergen. De rol die ik mij het liefste aanmeet, die van geflipte macho (pens naar voren, het kraagje van mijn lederen jack omhooggestoken), kwam hartverscheurend voor het voetlicht in een decor van wuivende schuimrubber fallussen langs een glijbaan die uitliep op een draaiende schijf. Eindelijk werden mijn talenten op juiste waarde geschat. (....) Onze show werd niet uitgezonden. Bij monde van Roelof Kiers besloot de VPRO: ‘Te puberaal’. En gelijk had meneer.... God zij dank zijn er nog censors in Hilversum die waken over ons scherm, opdat temidden van zoveel kwaliteitsuitzendingen het onkruid wordt gewied. Wij bogen deemoedig.”
Destijds mochten Willem en Theo met dit programma het Holland Festival openen, maar dat durfde Willem niet aan.
Nu is de tijd daar om deze beelden aan het grote publiek (van de Roode Bioscoop) te laten zien. Wie weet komt die kans nooit meer!

Als klapper op de vuurpijl eindigt Willem met de wereldpremière van 2 gloednieuwe Bach-Bukowski songs.

Speeldatum: zondag 27 november 2011
Entree: € 17,50
Aanvang: 16.00 uur

http://www.roodebioscoop.nl/?id=267

http://www.fonos.nl/winkel/product/theo-van-gogh-willem-van-ekeren-een-verdeeld-genoegen-de-liederlijke-liederen

http://www.bach-bukowski.com/

zaterdag 19 november 2011

20 november paard van troje - presentatie PIRATES & PARROTS - fenomenale ceedee van HANZ PRINS

‘PIRATES & PARROTS’ - DE FENOMENALE CD VAN HANZ PRINS!
in unieke samenwerking met coryfeeën uit de popmuziek popmuziek

'Pirates & Parrots' heet de CD van Hanz Prins, die zichzelf met deze plaat op meerdere fronten lijkt te hebben overtroffen. Niet alleen bleek hij in staat tot het schrijven van 15 zeer goed in het gehoor liggende songs, tevens wist hij vele bekende (Haagse) muzikanten te verleiden om op de CD mee te spelen. Zo bleken onder meer Cesar Zuiderwijk, Polle Eduard en Niko Christiansen bereid om hun kwaliteiten in te zetten, ook al omdat de opbrengst van de CD geheel bestemd is voor het KWF-kankerbestrijding

20 NOVEMBER A.S.
in
PAARD VAN TROJE
Aanvang: 20.00 uur
Toegang: GRATIS
(maar sla je slag, want de CD is alleen op die avond voor slechts 10 Euro te verkrijgen!!)

tekst: Karel Kanitz
__________________________________________________________________________________

donderdag 3 november 2011

DEN HAAG - 12 miljoen minder voor cultuur maar vvd wil een 'quartier latin' - doubletstraat moet ramen sluiten - heimwee naar louise engering

VVD: 'sluit de Haagse rosse buurt'
Raadszaal van Den Haag

donderdag, 3 november 2011 - 17:17

DEN HAAG - De VVD in de Haagse gemeenteraad wil dat de prostitutiestraat in de stad, de Doubletstraat, snel wordt gesloten. De partij pleitte daarvoor tijdens de algemene beschouwingen die donderdag al de hele dag aan de gang zijn.


De ramen met hoeren zouden plaats moeten maken voor onder meer studentenwoningen, aldus de VVD. De gemeente wil de rosse buurt ontwikkelen tot een soort Quartier Latin.

Het debat in de gemeenteraad ging donderdagmorgen al van start en staat geheel in het teken van bezuinigingen van in totaal 152 miljoen euro. Zo moet de Haagse cultuur het met 12 miljoen euro minder gaan doen en wordt er ook 5 miljoen euro gekort op de gezondheidszorg.

De oppositiepartijen zullen niet veel aan het beleid van het college kunnen veranderen, maar hopen onder meer nog de sluiting van het opvanghuis voor psychiatrische patiënten De Vluchthaven thttp://www.blogger.com/img/blank.gife voorkomen. De gemeenteraad neemt hierover in de loop van de avond een besluit.

bron: RTV-West

heimwee naar louise engering *

suikerspin
in het web
van mijn dromen
zie ik een raam
in de doubletstraat
waar jij als een slet staat
en weet dat ik
eens binnen
zal komen

* ex-wethouder cultuur en financiën van den haag

ml

zondag 30 oktober 2011

harry mulisch 29 juli 1927 – 30 oktober 2010

absent - een groeigedicht

namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde

nooit staat er mark maxime
geert of gert voor mijn part
was het jolande geweest nee

lezen we godverdomme weer van harry
na eerst al rudy ramses simon martin mies
gerard jan en hugo of anders is het
adriaan wel van het parool en dan

zal je altijd zien dat morgen ineens
wel de naam van een klootzak opduikt
en dat ik er dan niet ben om die te lezen

ml

zaterdag 29 oktober 2011

EIJLDERS OP PAD IN DEN HAAG

troost

ze is er nog
en toch weer niet
alsof je haar niet mist
maar hoe het is geweest
in de dagen dat ze er niet was

onder die zon van augustus
met een zweem van herfst

©ml

dinsdag 25 oktober 2011

JOKE KAVIAAR in de knel - oproep aan dichters, schrijvers....

Hallo dichters, schrijvers, dichteressen, schrijfsters,

Al enige jaren ben ik niet of nauwelijks meer te vinden in het literaire circuit. Dit komt hoofdzakelijk doordat ik actief ben geworden tegen -kortweg - het asielbeleid. Daarmee begonnen in de tijd van Verdonk, toen veel mensen boos waren, en voortgezet ook daarna, in de tijd van Albayrak die onder meer alle noodopvang sloot, en nu nog, nu Leers illegaliteit strafbaar wil stellen.
Aan de buitengrenzen van Fort Europa, om precies te zijn in de Middellandse Zee, sinds begin dit jaar: ruim 2000 doden door toedoen van grensagentschap Frontex, mede dankzij Nederland. Dit, heel in het kort, deed mij mijn aandacht verleggen naar daden, meer dan woorden.

Toch legde ik de afgelopen jaren ook de schrijverspen niet neer, en richtte mij vooral op het schrijven van columns en artikelen, met scherpe pen. Ook gedichten schrijf ik nog altijd, er is zelfs een nieuwe bundel op komst bij de anarchistische uitgeverij Rook en Vuur, getiteld "Vuile Handen Schone Wapens", eveneens voorzien van tekeningen, want tekenen doe ik de laatste drie jaar ook. Zoals woorden alleen mij niet genoeg lijken, ook daden alleen zijn niet genoeg. Het gesproken/geschreven woord als middel om mensen wakker te schudden, te motiveren, inspireren, mobiliseren, het moet er zijn en het moet blijven bestaan, en: het moet kúnnen!

Waarom ik je nu schrijf, zul je je afvragen. Wel, dat is niet omdat ik optredens wil regelen; het is omdat justitie tracht mij de mond te snoeren op dit moment, en dit is een zaak van iedereen, niet alleen van mij.

Dit is begonnen op 13 september. In de morgen belde de Nationale Recherche bij me aan, arresteerde mij wegens opruiing, deed uitvoerig huiszoeking, nam (en houdt nog steeds) o.a. computers in beslag, en hield me drie dagen onder volledige beperkingen vast.

Het ging/gaat in elk geval om deze teksten:

http://www.jokekaviaar.nl/RARA.html

http://www.jokekaviaar.nl/Hard_Leerhttp://www.blogger.com/img/blank.gifs.html#leers_dood_vuur
http://www.jokekaviaar.nl/Hard_Leers.html#schoongeveegd
http://www.jokekaviaar.nl/opstand.html

Een week later liet de officier van justitie mijn advocaat weten van zins te zijn mij opnieuw te arresteren vanwege dezelfde teksten, alleen maar omdat die nog op de website staan. De ovj noemt dit: een nieuwe pleegperiode, en dus: een nieuw strafbaar feit.

In de weken die hierop volgden, wachtte de ovj eerst de reactie van mijn advocaat af, die argumenteerde dat je iemand niet twee keer voor hetzelfde kunt aanhouden, dat de rechter eerst maar eens moet oordelen of het werkelijk opruiing is, en dat de teksten al zover verspreid zijn, juist door de publiciteit die door het openbaar ministerie met een persbericht werd gezocht, dat het zinloos is te willen dat ik de teksten nu verwijder.

De officier van justitie zou aanvankelijk snel beslissen, maar laat nu doelbewust het zwaard van Damocles boven mijn hoofd hangen, om mij zo onder druk te zetten om de teksten te verwijderen. Dit is dus de situatie nu, inmiddels al vijf weken. Wanneer de beslissing valt is onbekend. Of de beslissing tevoren aan mijn advocaat wordt bekendgemaakt, is ook onbekend.
Elk moment kunnen ze hier weer komen om mij opnieuw te arresteren.
Daarnaast: de ovj heeft gezegd dat er op nieuwe teksten die ik schrijf wordt gelet. Dus: elk woord, elke zin, elk nieuw artikel, gedicht, of column ligt onder het vergrootglas van justitie. Daar komt bij dat het begrip opruiing door een uitspraak van de Hoge Raad zodanig is opgerekt dat niet, bij het schrijven van een tekst, van te voren valt vast te stellen of die als opruiend zal worden beoordeeld.

Je zult begrijpen: het is onmogelijk om op deze manier op scherpe wijze je mening te uiten, en dus is deze handelswijze een aanval op de vrijheid van meningsuiting. Maar het is meer dan dat: het is een poging om het verzet tegen het racistische beleid de kop in te drukken. Ik ben immers een van die mensen die daar nog steeds maar mee doorgaat, tegen de stroom in, en dat verzet van mij en mede-activisten is justitie een doorn in het oog, wordt benoemd als extremistisch en gevaarlijk, er worden aivd rapporten over geschreven enzovoorts.

Dit allemaal uitgelegd hebbende:

Ik ben met een paar mensen bezig om een manifestatie te organiseren. Iets vergelijkbaars deed ik in 2004 in de Groote Weiver in Krommenie, met de manifestatie "Stop Deportaties NU!". De bedoeling is dat voor deze manifestatie dichters/schrijvers/rappers worden gevonden die zich binnen hun optreden op radicale wijze willen uitspreken tegen de waanzin van iets dat 'asielbeleid' wordt genoemd maar niets anders is dan racistische en kolonialistische migratiebeheersing. Een manifestatie dus, met een harde stem, een luid en radicaal geluid om het nog eens te zeggen "Stop Deportaties NU!" (enzovoort).

..en dit is dus waarom ik je nu schrijf.

Heb je hier belangstelling voor om aan deel te nemen, wil je je grote mond samen met mij en anderen eens flink opentrekken? Wil je op een andere manier iets bijdragen aan het verzet, het protest? Mail mij én de geadresseerde in cc (Berk van de band Zibabu, met wie ik vaak heb opgetreden) dan terug.
Het is belangrijk dat je Berk ook je antwoord hierop stuurt. Het kan immers zijn dat je mij niet (meer) bereikt: bij een tweede arrestatie bestaat de kans dat ik langer vast blijf zitten. Ook dan is het de bedoeling nog steeds dat de manifestatie doorgaat.

Wil je meer in meer detail weten?
Hieronder links naar artikelen op Indymedia over de gebeurtenissen:

Activiste Joke Kaviaar gearresteerd

OM wil Joke Kaviaar opnieuw arresteren

My opinion is incitement, resist and defy the terrorist state

Officier van justitie beslist 'binnen enkele dagen' over 2e arrestatie

Officier van justitie speelt machtsspel


met groet,
Joke Kaviaar

(dit artikel is overgenomen van Pomgedichten)

woensdag 12 oktober 2011

jörg haider 26 01 1950 – 11 10 2008

demonarchie

je moet er niet aan denken
geert of hero als president
van de republiek der lage streken en

de een heeft geen rijbewijs of
de ander drinkt geen alcohol

nee dan oostenrijk

©ml

maandag 10 oktober 2011

35 jaar gedoogbeleid: VOC legt 'wietkrans' bij monument voor tolerantie in Hilversum

Persbericht - 10 oktober 2011

Op 18 oktober a.s. is het precies 35 jaar geleden dat het gedoogbeleid voor softdrugs van kracht werd in Nederland. Ter gelegenheid van dit feit en om te protesteren tegen de ramkoers van het kabinet, zal een delegatie van de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod rond 11.00 uur een 'wietkrans' leggen bij het monument voor tolerantie en verdraagzaamheid in Hilversum.

De VOC werd begin 2009 opgericht en verenigt alle personen, partijen en organisaties die af willen van het onnodige en contraproductieve verbod op cannabis. Regulering van de teelt is de enige logische en duurzame oplossing voor de problemen die nu spelen rond cannabis. Zeker nu landen als Spanje, België, Tsjechië, de VS en Portugal cannabis hebben gedecriminaliseerd, is daar ook internationaal voldoende politieke ruimte voor.

VOC-woordvoerder Joep Oomen: 'De voorstellen van dit kabinet, de wietpas, het 350 meter afstandscriterium, het onzalige plan om zogenaamd sterke wiet tot hard drugs te verklaren: het is louter symboolpolitiek die geen problemen oplost, maar wel nieuwe ellende oplevert.
Volksgezondheid speelt geen rol meer bij de bepaling van het cannabisbeleid. Waarschuwingen en adviezen van wetenschappers, lokale bestuurders en de verslavingszorg worden botweg genegeerd. Het kabinet voert een volstrekt contraproductieve oorlog tegen een plant, terwijl een nuchtere kijk op cannabis, tolerantie en harm reduction internationaal juist in opmars zijn.'

Tijdens het rondetafelgesprek over drugsbeleid in de Tweede Kamer op 3 oktober jl. bleek opnieuw dat experimenten met regulering van de achterdeur van coffeeshops zonder meer mogelijk zijn binnen de internationale verdragen die ons land heeft ondertekend. Oomen: 'Na 35 jaar doen alsof de cannabis die coffeeshops verkopen uit de lucht komt vallen, moet de overheid eindelijk zijn kop uit het zand halen en werk maken van transparante regulering van de teelt.'

De Taskforce Handhaving Cannabis, een werkgroep van de VOC en de coffeeshopbranche, heeft een concreet en haalbaar model ontwikkeld voor regulering van cannabis in Nederland. Dit model, 'Van gedogen tot handhaven' is in september gepubliceerd en aangeboden aan de Eerste en Tweede Kamer en andere betrokken. Op onze website www.voc-nederland.org is het te vinden onder het tabblad 'THC Reguleringsmodel'.

Voor een nadere toelichting kunt u contact opnemen met de volgende VOC-woordvoerders:
Derrick Bergman telefoon: 040-2572818 mail: d.bergman@gonzomedia.nl
Joep Oomen telefoon: 00-32-495122644 mail: joep@voc-nederland.org

maandag 26 september 2011

harry muskee 10 juni 1941 - 26 september 2011

waarschijnlijk de enige live video opname met de legendarische mister silk touch Eelco Gelling:



1968!





Standbeeld Harry Muskee op de Voorstreek te Grolloo door Gerda van den Bosch (1997)

maandag 12 september 2011

eerste enige echte haagse poëzie bokaal - and the winner is...


MAX LEROU WINT BRANOUL’S HAAGSE POEZIEBOKAAL
Tijdens de Literaire Jamsessie, afgelopen zondag in Literair Theater Branoul, won dichter Max Lerou Branoul’s Haagse Poeziebokaal. Van de 21 aanwezige dichters haalde Max de meeste stemmen.


vrijdag 9 september 2011

Eerste Echte Haagse Poeziebokaal


Beste Max,

Gefeliciteerd!

De jury heeft jouw inzending voor de Poeziebokaal geselecteerd als een van de vijftien deelnemers aan de Eerste Echte Haagse Poeziebokaal. Dat betekent ten eerste dat je op de site en in het persbericht vermeld wordt, ten tweede dat je komende zondag op het Raamvertellingfestival je gedichten op het podium mag voordragen en ten derde dat je in aanmerking komt voor de eerste echte Branoul Poeziebokaal, die uitgereikt wordt om 22:45 tijdens de Literaire Jamsessie in Club Branoul, Maliestraat 10. Indien je wint, mag je je gedicht voordragen onder geimproviseerde muzikale begeleiding van de jazzband Batik, met in de gelederen Wolfert Brederode en Joop Lijbaart.

Jouw optreden staat gepland op het podium in de Maliestraat om 11:40.
De voorronde werd bepaald door de vakkundige jury, onder leiding van Harry Zevenbergen en Bob Schwarze, maar zondag bepaalt het publiek wie de eerste echte Haagse Branoul Poeziebokaal wint. Op de dag zelf worden er stembiljetten uitgedeeld, die (ingevuld) ingeleverd kunnen worden bij de kassa van Branoul (er staat een stembus). Het loont dus om zo veel mogelijk mensen mee te nemen naar je optreden en naar Raamvertelling!

Het volledige programma van Raamvertelling, locaties en aanvullende informatie vind je op www.raamvertelling.nl.

Groet en tot zondag,
Namens de organisatie van Raamvertelling,

Marcel Verhaar

dinsdag 23 augustus 2011

tripoli mon amour

fragment:

Terwijl Rudi Dutschke als balling in Denemarken op kerstavond '79 alsnog stierf aan de gevolgen van een lafhartige aanslag elf jaar eerder, stond Johan met bonkend hart te wachten tot hij de grens met Duitsland over kon steken.
Hij kwam uit Praag waar hij een bezoek had gebracht aan Omnipol.
Niet meer dan een onschuldig winkelpand, de etalage vol met oogverblindend Boheems kristal; voor ingewijden het voorportaal naar een markt met serieus wapentuig, zoals Semtex en Scorpion machinegeweren.

Stadsguerilla Johan was in Den Haag in contact gekomen met een ex-officier van de Poolse inlichtingendienst, die daar ten tijde van dit verhaal in de binnenstad een restaurant bezat.
Diens reputatie, zo had de Pool hem verzekerd, zou voor Johan alle deuren bij Omnipol openen.

In moeizaam Engels, de Tjechen verdomden het Duits te praten, baande Johan zich een weg door een verhaal, dat hij de avond tevoren op zijn hotelkamer had gerepeteerd.
Nauwelijks had hij uitgelegd hoe hij wist dat hier andere zaken werden gedaan dan de produkten in de etalage suggereerden en dat hij graag wat spulletjes wilde aanschaffen, of hem werd gedecideerd verzocht op te zouten: "We suggest you go to Khadaffi!". (*)

In Tripoli kwam Johan nooit terecht, hij ging naar India, waar hij vijftien jaar onder een banyan-boom heeft nagedacht.
Het geluid van een machinegeweer komt nu van zijn oude schrijfmachine.
De mars van Dutschke duurt Johan nog immer te lang; met woorden hoopt hij daden te voorkomen.

(*) Tussen 1975 and 1981, exporteerde Omnipol 700 ton Semtex naar Libië, waarvan tenminste een deel wordt geacht te zijn gebruikt bij de aanslag op Pan Am flight 103.

zaterdag 23 juli 2011

noorwegen 22 juli 2011 - de kogels kwamen van een wilders fan

van de zaaier en de oogst

hij grijpt wat letters en begrijpt
hij heeft nu een lettergreep
hij meet de greep en weet
vijf letters verankerd

in vaste bodem bloeit de kleur
van het woord en het woord
heeft een ijzeren greep
het woord is bloed

© ml


Heeft u een teiltje onder handbereik, lees dan hier wat vrijheidslievende mensen over de gebeurtenissen in Noorwegen schrijven

zaterdag 25 juni 2011

soi cowboy – bangkok*

you enter this soi
and boy would you
know the show
they put up
in the bars

naked arse in your
face with only a trace
of the previous night

for the light is as
dim as your mind

© ml


*soi cowboy is het hart van de hoerenbuurt

maandag 6 juni 2011

monster van het laakkwartier voorgoed afgemonsterd - r.i.p. ton hoogduin (1959 - 2011)

Foto:Roel Wijnants









een monster woont in elke stad

het kaakbeen hoekt naar behoren
uitgelijnd oppervlakkig geruwd
de schaduw van vier uur maakt
zwaar slagzij het zou zomaar kunnen
dat het nu bij vijven is

maar dat hij van zessen klaar
dat zie je zo het oog huppelt
in de pas de kassen uit

hij mag nu wel weg
je zou zelfs mogen zeggen
dat hij weg mocht om tien voor vier
zo met die oogopslag

©max lerou

zondag 29 mei 2011

ADO EUROPEES KAMPIOEN

gil scott-heron 01 04 1949 – 27 05 2011

Een slammer avant la lettre, dichter, performer, zanger; zijn stijl drukte een stempel op een hele hiphop generatie...vertrokken naar een andere dimensie:Gil Scott-Heron

zaterdag 28 mei 2011

voor yvonne, pom en ditmar, roop, karin, roelof, ronald, mieke, es, paul, floor, jolies, bettie en andere bewoners v d afd. niets meer aan te doen



BLUE OYSTER CULT: THEN CAME THE LAST DAYS OF MAY (live)

GUIGELTON EIST ZIJN TOL: EMERITUS-HOOGLERAAR DUITSE TAAL- EN LETTERKUNDE ZINGT ALLEEN NOG SCHLAGERS... ZO ZAG DE WERELD POM WOLFF NIET EERDER

Schokkende beelden hier voor mij. De Emeritus-hoogleraar Duitse Taal- en letterkunde, tevens vermaard dichter en vredes apostel Pom Wolff, heimelijk in beeld gebracht met de rood-zwarte camera van een van wrok en wraak ziedende Jolies Heij. Liever had ze hem met een Duitse pen keihard in het oor gestoken. Het is dat meneer 24/7 onder toezicht van een oppasser staat.

Wat zou er door hem heengaan vraag je je af bij het zien van deze foto. Ziet Pom de urn van Hazes op de middenstip of is het toch een hoofd?













Niets gevaarlijker dan een afgewezen vrouw. En natuurlijk wilde Bettie wel helpen het bewijs te leveren. Zogenaamd voor het jaarlijkse plakboek schoot ze haar plaatjes in de huiskamer van de gesloten afdeling van de V.U., afdeling Niets Meer Aan Te Doen.
Guigeltonners in diverse stadia bijeen, dat is elke dag polonaise. Kijk meneer Wolff kan elk moment uit zijn stoel komen, de armpjes gaan al vrolijk in de lucht. Of het moet zijn dat hij zich in de kikker achtbaan van Duinrell waant. Zag u hem ooit zo uitgelaten?
Hier gaat een reputatie definitief naar de knoppen.

Gepassioneerd declameert de auteur van de groeiroman Pomgedichten een sonnet van bakker Godefrooij. Dan weet je dat dat het tijd wordt een plaatsje te reserveren in het Dr.Sarphatihuis.
We hopen op een gesprekje morgen met Bettie; weet zij wanneer het licht uit ging?
Is dit hoe het eindstadium van Guigelton er uit ziet?
Het is toch niet besmettelijk zuster? We dronken gisteren nog uit hetzelfde glas!

zaterdag 14 mei 2011

I put a spell on you - cobra met goena goena op het ajax terras














13 Mei 2011. De Stadsschouwburg Amsterdam. Bekend van o.a. het Boekenbal, de Sinterklaas intochten en soms een huldiging van Ajax.
Melle Daamen, sinds 2001 directeur van dit beroemde gebouw, ken ik nog uit mijn VPRO tijd. Beiden maakten we ooit deel uit van, verschillende, VPRO besturen; met 17 jaar was hij de jongste bestuurder ooit, een kunstje dat hij later nog eens herhaalde bij de NOS.

Sinds een aantal weken nodigt hij mensen voor een vrijdagmiddag borrel op het befaamde Ajax terras.
Maar wie Cobra binnen haalt houdt beter rekening met de aard van het beessie.
Uw Cobra is fervent Ado supporter dus als hij dan op het terras staat waar Ajax heel vroeger nog wel eens een bekertje aan het volk mocht laten zien, gaat hij prakkiseren.

Tijdens een jarenlang verblijf in Z.O. Azië stak ik zo het een en ander op van goena goena, een soort voodoo met Indonesië als bakermat.
Met mijn Ado Club Card ben ik alle hoeken van het terras afgegaan.





De vreselijkste vervloeking heb ik daar uitgesproken met als ultieme jinx een pose die voor zichzelf spreekt. De foto nota bene is gemaakt door Melle Daamen himself.

Bij het aanbreken van maandag zal hij verbijsterd en verslagen al zijn haren hebben uitgetrokken.
"Cobra op het Ajax terras toelaten, hoe heb ik zo stom kunnen zijn?"
Een gedachte die de directeur van de Stadsschouwburg nog vaak zal achtervolgen.



Ajax, toen nog met Suarez, verloor al de uitwedstrijd tegen FC Twente

nee ajax gaat over rozen *

de elf van suarez
we weten negen lammen
en een blinde
leggen het af tegen
tukkers nota bene

den haag ligt iets
meer naar het
zuiden maar
uruquay is
verder dan
ooit

© ml

* Ajax verloor dit seizoen zowel uit als thuis van Ado

vrijdag 6 mei 2011

for whom the bell tolls: pim fortuyn 19 02 48 - 06 05 02

"He was very intelligent and it was very intelligent that he was killed" (Hemingway; For whom the bell tolls, blz. 234)


lächelt da einer?

kugel
in der glatze
auw!
das tut weh

klammheimliche freude?

ach nee

ml

zondag 24 april 2011

pomgedichten 7 miljoen hits

vabanque in het wolffinarium

zoveel directe hits en nooit
een onvertogen woord
in dit oord van guigelton en bedevaart

waar ook niet mis ook niet mis
zeven miljoen wordt beheerd en bewaard
door zusters bettie boentje pan en moes
en laten we vooral vera niet vergeten
of was het noor?

een en al poes in deze pit met soms een slang
en het slang van de straat YAMAN!
samen eten ze dicht bijeen tompoes en delen
het beleg en dividend van tachtig jaar hema

© max lerou

donderdag 21 april 2011

Help Martin Aart de Jong aan ramen voor 'zijn' school in Nepal.

Martin Aart de Jong. We kennen hem onder meer als dichter en (voormalig) columnist bij Pomgedichten. Minder bekend is dat hij enkele maanden per jaar als vrijwilliger les geeft op een schooltje in Nepal.
Het schooltje moet echter nu wel eens een keer af. Ramen zouden bijvoorbeeld toch wel erg praktisch zijn. Maar hoe kom je aan de daarvoor benodigde 3oo euro wanneer er in je eigen platvink geen duppie meer te vinden is?

Dit is wat Martin op facebook schrijft:

"Aan het proberen binnen een week 300 euro in te zamelen voor ramen in een school in Turlungkot Nepal. Optie 1: schilderij verkopen van Karna. Optie 2: zondag mensen uitnodigen voor een Nepalese maaltijd voor 10 euro."

Dan gaan je vrienden je helpen. Toch?
Hier een foto van een prima fiets; geschikt voor jongens van plmns 9 - 12 jaar.



We gaan deze fiets bij opbod verkopen.







Martin emotioneel: "ik zag het eigenlijk helemaal niet meer zitten.. zat helemaal aan mijn tax qua vrijwilligerswerk en sta rood dus zelf lappen was geen optie. .. Ik kreeg een wanhopig mailtje uit Nepal..of ik alsjeblieft geld kon overmaken voor de ramen zodat de school bij de opening er enigzins "af" uitzag. dit zal ik nooit vergeten, zelfs niet als de fiets maar een tientje opbrengt. Dank."

Dus kom op mensen, trek die poeplap koop die fiets. Paar tientjes moet toch kunnen?

donderdag 17 maart 2011

Fuck Israel. Fuck Hamas. Fuck Fatah. Fuck UN. Fuck UNRWA. Fuck USA!

From organised youth in Gaza - as the tension spreads from Egypt:













-------- Original Message --------

Fuck Israel. Fuck Hamas. Fuck Fatah. Fuck UN. Fuck UNRWA. Fuck USA! We, the youth in Gaza, are so fed up with Israel, Hamas, Fatah, the occupation, the violations of human rights and the indifference of the international community! We want to scream and break this wall of silence, injustice and indifference like the Israeli F16s breaking the wall of sound; scream with all the power in our souls in order to release this immense frustration that consumes us because of this fucking situation we live in; we are like lice between two nails living a nightmare inside a nightmare, no room for hope, no space for freedom. We are sick of being caught in this political struggle; sick of coal dark nights with airplanes circling above our homes; sick of innocent farmers getting shot in the buffer zone because they are taking care of their lands; sick of bearded guys walking around with their guns abusing their power, beating up or incarcerating young people demonstrating for what they believe in; sick of the wall of shame that separates us from the rest of our country and keeps us imprisoned in a stamp-sized piece of land; sick of being portrayed as terrorists, homemade fanatics with explosives in our pockets and evil in our eyes; sick of the indifference we meet from the international community, the so-called experts in expressing concerns and drafting resolutions but cowards in enforcing anything they agree on; we are sick and tired of living a shitty life, being kept in jail by Israel, beaten up by Hamas and completely ignored by the rest of the world.

There is a revolution growing inside of us, an immense dissatisfaction and frustration that will destroy us unless we find a way of canalizing this energy into something that can challenge the status quo and give us some kind of hope. The final drop that made our hearts tremble with frustration and hopelessness happened 30th November, when Hamas' officers came to Sharek Youth Forum, a leading youth organization (www.sharek.ps) with their guns, lies and aggressiveness, throwing everybody outside, incarcerating some and prohibiting Sharek from working. A few days later, demonstrators in front of Sharek were beaten and some incarcerated. We are really living a nightmare inside a nightmare. It is difficult to find words for the pressure we are under. We barely survived the Operation Cast Lead, where Israel very effectively bombed the shit out of us, destroying thousands of homes and even more lives and dreams. They did not get rid of Hamas, as they intended, but they sure scared us forever and distributed post traumatic stress syndrome to everybody,
as there was nowhere to run.

We are youth with heavy hearts. We carry in ourselves a heaviness so immense that it makes it difficult to us to enjoy the sunset. How to enjoy it when dark clouds paint the horizon and bleak memories run past our eyes every time we close them? We smile in order to hide the pain. We laugh in order to forget the war. We hope in order not to commit suicide here and now. During the war we got the unmistakable feeling that Israel wanted to erase us from the face of the earth.
During the last years Hamas has been doing all they can to control our thoughts, behaviour and aspirations. We are a generation of young people used to face missiles, carrying what seems to be a impossible mission of living a normal and healthy life, and only barely tolerated by a massive organization that has spread in our society as a malicious cancer disease, causing mayhem and effectively killing all living cells, thoughts and dreams on its way as well as paralyzing people with its terror regime. Not to mention the prison we live in, a prison sustained by a so-called democratic country.

History is repeating itself in its most cruel way and nobody seems to care. We are scared. Here in Gaza we are scared of being incarcerated, interrogated, hit, tortured, bombed, killed. We are afraid of living, because every single step we take has to be considered and well-thought, there are limitations everywhere, we cannot move as we want, say what we want, do what we want, sometimes we even cant think what we want because the occupation has occupied our brains and hearts so terrible that it hurts and it makes us want to shed endless tears of frustration and rage!

We do not want to hate, we do not want to feel all of this feelings, we do not want to be victims anymore. ENOUGH! Enough pain, enough tears, enough suffering, enough control, limitations, unjust justifications, terror, torture, excuses, bombings, sleepless nights, dead civilians, black memories, bleak future, heart aching present, disturbed politics, fanatic politicians, religious bullshit, enough incarceration! WE SAY STOP! This is not the future we want!

We want three things. We want to be free. We want to be able to live a normal life. We want peace. Is that too much to ask? We are a peace movement consistent of young people in Gaza and supporters elsewhere that will not rest until the truth about Gaza is known by everybody in this whole world and in such a degree that no more silent consent or loud indifference will be accepted.

This is the Gazan youth's manifesto for change!

We will start by destroying the occupation that surrounds ourselves, we will break free from this mental incarceration and regain our dignity and self respect. We will carry our heads high even though we will face resistance. We will work day and night in order to change these miserable conditions we are living under. We will build dreams where we meet walls.

We only hope that you - yes, you reading this statement right now! - can support us. In order to find out how, please write on our wall or contact us directly: freegazayouth@hotmail.com

We want to be free, we want to live, we want peace.

FREE GAZA YOUTH!
bron: post.thing.net

zaterdag 26 februari 2011

jasper grootveld 19 juli 1932 – 26 februari 2009


















de stem van jasper grootveld echoot nog wat na in de doodsgezinde kerk

er wordt gerocheld
uche uche uche
dan gekweld piepen

dit onheilspellend ruisen
een spel als dat van de wind
fluitend in de bochten rond zijn beeld

je voelt het tochten van
slechte adem door de mond
levert niet op slag de dood

nee die dobbert rustig wat
met zijn ogen dicht in een
bad vol hoestdrank

© max lerou

donderdag 24 februari 2011

What If Cannabis Cured Cancer?

What If Cannabis Cured Cancer? Press Release and Interview

“WHAT IF CANNABIS CURED CANCER” wins 2010 Stony Award from High Times Magazine (featured in February 2011 issue).

FROM THE HUFFINGTON POST “I recommend an excellent documentary film, ”What if Cannabis Cured Cancer,” by Len Richmond, which summarizes the remarkable research findings of recent years about the cancer-protective effects of novel compounds in marijuana. Most medical doctors are not aware of this information and its implications for cancer prevention and treatment.” - ANDREW WEIL, M.D.

“A Hugely Important Film”– JULIE HOLLAND, M.D. NYU SCHOOL OF MEDICINE
“A Must See Film”– MARIJUANA POLICY PROJECT, WASHINGTON, D.C.


Using original and archival footage, the 60 minute documentary presents highly convincing evidence that this forbidden herb has healing properties beyond any other plant on the planet— interacting as it does with the body’s own “endocannabinoid system” to keep us fit and disease-free. “What if Cannabis Cured Cancer” explains how we are all born with a form of marijuana already in our bodies, and when pot is consumed, the “endocannabinoids” inside us—along with any cannabinoids we ingest—fit together like a key in a lock, thereby promoting the death of cancer cells without harming the body’s healthy cells. A powerful and eye-opening film about the future of cannabis—and perhaps even the future of medicine. Narrated by Emmy-winning actor, PETER COYOTE.

Featuring interviews with DR, ROBERT MELAMEDE, DR. SEAN MCALLISTER, DR. JEFFREY HERGENRATHER, DR. DAVID BEARMAN, DR. MANUEL GUZMAN, DR. RAPHAEL MECHOULAM, and DR. DONALD ABRAMS
“One of the most polished, informative films on cannabis released in years.“ –CULTURE MAGAZINE

* Winner of the “Best Documentary” at the Williamsburg Film Festival.
* Winner of the “Reel Peace Award” at the Berkeley Film Festival.
* DVD’s have been provided to every member of the Los Angeles City Council, the Kansas State Legislature, the Marin County Board of Supervisors, and 100 selected members of Congress in Washington D.C.

YouTube Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=pnP8IugJCHM&feature=channel
Film Website: http://lenrichmondfilms.com/
Follow on Facebook: http://www.facebook.com/pages/What-if-Cannabis-Cured-Cancer- Official-Site/125858817470315
Planet TV: http://www.youtube.com/watch?v=F6jpOe_hX0I&feature=mfu_in_order&playnext=1&videos=LHG7pchb1Gk
Sausalito Film Festival: http://www.youtube.com/watch?v=5jd_N7MqcQs&feature=mfu_in_order&playnext=1&videos=Ty4PrvfDPSU
Whole Life Times Magazine: http://www.wholelifemagazine.com/blog/?p=1321
Available on Amazon: http://www.amazon.com/What-if-Cannabis-Cured-Cancer/dp/B003SSBSQQ

Below is an interview from www.cannabisculture.com with Len Richmond on the film and his inspirations behind it:













Len Richmond

By Daniel Moler, Cannabis Culture – Thursday, January 27 2011
CANNABIS CULTURE – What if Cannabis Cured Cancer? CC presents an interview with Len Richmond, director of a new documentary film about how science is showing that compounds in cannabis attack cancer while protecting healthier cells.
It is one thing to kill a cancer cell, but the real question wracking science’s collective brain is: can you survive the treatment?
This is the central concern regarding how we approach cancer, the plague of modern times. Len Richmond’s documentary What if Cannabis Cured Cancer, narrated by Emmy award-winning actor Peter Coyote, is a well-researched account of the chemical benefits of the cannabis plant. Featuring interviews with a multitude of doctors and researchers across the world, the film explains how certain compounds in cannabis, including THC, attack only cancer cells while actually protecting healthier ones. And here is the real kicker: with incredible results! However, its healing effects are not limited to just cancer. Cannabis contains compounds that work holistically with the entire human body on such conditions as epilepsy, bipolar disorder, glaucoma, Alzheimer’s, multiple sclerosis, neuropathic pain, depression, leukemia, and more.

The documentary also outlines the misinformation campaign by both government and media as to the ill effects of cannabis on users. For instance, it is an eyebrow-raising revelation that not a single recorded death has ever been attributed to cannabis, while it remains a Schedule I drug – along with heroin and meth – under the Controlled Substances Act.

But it’s not just the plant that’s having a tough time in the world. Len Richmond has tried earnestly to get the medical community to be involved in the amazing amount of research he’s uncovered in his film:
“I contacted the John Wayne Cancer Institute,” he says. “To offer researchers a chance to look at my film. The PR guys said I had to write to the individual researchers. So, I got all their information, emailed them, and offered them a free copy of the documentary. There was not a single response. Weeks later, I sent a follow-up email, again offering a free copy of the film and asking, ‘Are you really so sure that you’re right that you’re not even open to entertaining an alternative point of view?’ Well, then I got a response: ‘Don’t you email us again! We’re not interested!’ It’s crazy! Chemo therapy is hurting people. It makes me angry. It’s a scandal, the way cancer is being treated in this country as a profit-driven industry.”

Despite having sporadic acceptance in the mainstream medical arena, Richmond’s film is gaining an enormous amount of success in the medical marijuana community. People are excited about the evidence contained in his documentary, and with good cause. What if Cannabis Cured Cancer creates a convincing argument on how and why marijuana should be seriously considered as a cancer-curing agent. To get a little more to the heart of the issue, I talked to Len from his home in L.A. for an in-depth look at how the film came to be:


Len, why don’t you tell me a little bit about yourself?

Well, I’m a sixties hippie who, among other things, marched against the Vietnam War. I started smoking dope in the sixties, of course. I remember how I first started, I was dating this woman because I was trying to be straight and fit in. On our first date, she held out a joint. I told her I didn’t wanted to do anything that might make me lose control, but she said, ‘This stuff will change your life, it will open your mind! You’ll discover things about yourself.’ I thought, ‘What?’ I couldn’t understand the concept at first. But, of course, she was right! A few months later I came out.
I later moved to London to be with a boyfriend and started writing sitcoms for BBC and British television. There was one particular sitcom that I decided to put all of my sixties radicalism in it: marijuana, making fun of religion, and gay liberation. It was called Agony because it was about a “Dear Abby”-type of advice columnist who could fix everyone else’s problems but could never fix her own. It was very popular, very funny, and was one of the first shows to depict the main characters smoking marijuana casually and celebrating healthy gay relationships. Later, CBS bought the rights to it and broadcast an American version called The Lucie Arnaz Show but it was terrible. The CBS writers took out everything that made Agony so good: the gays, smoking pot, the radicalism, the left wing politics. It was soon after that I got heavily into the Gay Liberation movement. I started promoting gay rights – and getting laid a lot.


What inspired you to make What if Cannabis Cured Cancer?

My mom was diagnosed with breast cancer and wouldn’t let the doctors do anything to her. Of course, this freaked me out, along with the rest of family. But, she did a lot of research and found various herbs that she felt would help her. So, after four years of treating herself by focusing on a vegan raw food diet and using anti-cancer herbs like Mistletoe, she had actually shrunk her tumor! I was amazed! So, I got inspired to make the documentary film Everything Bad is Good: Healing Yourself in a World of Medicine Gone Mad, where I interviewed people who had cured themselves of cancer with natural remedies. This is when I started to really get into the idea of natural healing outside of the medical world. Through my research on this film, I stumbled onto a few cases where marijuana was used as a curing agent and just dug deeper. As I soon discovered, there was quite a bit of evidence beginning to surface.
Some of the things going through my mind were, ‘Am I going to get attacked? Are people going to want to destroy me because I’m raining on their parade? There is a whole industry and makes a good living off the drug war.’ Well, it’s been exactly the opposite! People are complimenting the research … the evidence is there! I’ve become a bit of a working class hero taking on the establishment. My early hippie dreams of making a better world are coming true!
For instance, just the other day I was emailed an old article titled “Smoking Marijuana Causes Testicular Cancer.” I started investigating the research done on the study and even the doctor was who hired to conduct the study said don’t read too much into it, the results aren’t conclusive, the amount of people in the study were so small it is difficult to even pinpoint a correlation, and of course we don’t know if the control group was telling the truth about their past drug use. But that’s not the way the press reported it. And, of course, the study was funded by the folks who wanted to prove that pot is bad for you.

In your film, it is discussed that the primary compounds in cannabis that work as the curing agent are the endocannabinoids. Can you tell me a little bit about endocannabinoids and how they may be able to treat cancer?
The first guy I interviewed for the film, Dr. Jeffrey Hergenrather, started treating patients with cannabis and they started to get better. And what he told me was, whether you smoke marijuana or not you have marijuana-like substances in your body. It is naturally in your body, you are born with it, and it is called the endocannabinoid system. I thought, ‘What? I need to find out more about this!’ Endocannabinoids are found in our nervous and immune systems and have an almost identical structure to cannabinoids found in cannabis. These two compounds act as a sort of lock and key for each other in your body – a chemical reaction – that becomes beneficial, forming into modulators of good health. Endocannabinoids act as tumor regulators, mood regulators, anti-depressants, anti-inflammatories, and the list goes on.
What is being discovered is that some people do not have enough endocannabinoids in their system. You see, you get a massive dose of endocannabinoids in your mother’s milk, if you’re breast fed. It’s one of your immunity boosters as a baby. What Professor Robert Melamede (in the film) believes is that there are endocannabinoid-deprived people and there are endocannabinoid-endowed people. Those that are endocannabinoid-endowed have healthy systems, are more adaptable to change, and therefore are more open-minded. In the same way, those that are endocannabinoid-deprived have weaker systems, therefore more fearful of change to their environment. So, endocannabinoids are not just interesting in how they can heal the body, but are also indicators into how one lives their life! This is a whole new field of information I didn’t even get to touch on in the film. But I will in my next.
Here is the main reason we need cannabis. We are overwhelmed with toxins in our environment: chemicals, pollution, even our own thoughts. The endocannabinoids that we are born with need help. The cannabinoids and endocannabinoids find each other and are like, “Oh … Hi bro!” and they hook up and are stronger in fighting diseases. It is a more protective way to survive from all the things that are in an onslaught against us. Cannabis stimulates your survival mechanism. Really, cannabis smokers can be the luckiest, happiest people on Earth!

What I remember from the film, and what you have eluded to here, is that endocannabinoids are holistic as well. They are not just for fighting tumors, correct?
For one thing, they are mood lifters; they lift you out of depression. When you’re not busy being depressed, it helps you to survive. So, endocannabinoids are all about survival. The threat, I guess, is all the pharmaceuticals we would put out of business. If you can do so many healing things with this one plant, it’s an enormous threat to our pharmacy system. Almost every drug I’ve researched comes with an enormous amount of side-effects, some of them even fatal. You put yourself in the situation of a catch-22. Get rid of such-and-such symptom but accept the risk of a host of others. The only side-effects with marijuana are you may lose a little short-term memory for a while and you may bump into some things while walking around at home.

Amidst the compelling evidence, why is the mainstream media not jumping on this? And why in the media, is the reporting on the research is mild at best?
We have to acknowledge there’s a lot of fear out there about cannabis. People are afraid of losing control; particularly religious people. They have to control everything in their life, or the house of cards falls apart. Marijuana is a threat, it’s unpredictable. And, cannabis makes you question why you wouldn’t want to do anything that doesn’t make you happy. It does get you to leave jobs, leave marriages, to make moves and changes in your life that you aren’t usually willing to make.
Other countries seem to be where the cutting edge of research is being done on cannabis treatment of cancer. Is cannabis a big legal issue in other countries or is cannabis seen as a viable alternative?
It’s much more accepted in Spain than many other countries. It’s not really treated like a criminal offense; they are very liberal about it. Italy, on the other hand, is a whole different story. I have a friend in Italy who has cancer, but can hardly get marijuana at all because he is scared of being arrested. Most of the countries are still treating it like a serious criminal offense. I can say most of the foreign orders I get for my film are from Canada. They are a huge pot-smoking country. I also get a lot of overseas orders from the Netherlands, obviously.

One direction for the pro-cannabis movement is to get cannabis removed from the Controlled Substances Act. What is your perspective to getting this done?
One thing I am going to do is to get copies of my film to members of Congress. I got Americans for Safe Access (ASA) to agree to hand-deliver them to one hundred Congressmen and Congresswomen; they are just waiting for the right time, what with the latest election and change in seats. My hope is that there is a Congress person out there who knows someone with cancer – a relative they love – and it becomes a life or death issue, instead of just an issue about an illegal drug. Basically, I think that if we can get one well-known person who has cancer to treat themselves with cannabis instead of chemo and they survive and prosper, then maybe that will begin to wake the country up. But, you know, it probably has to be a celebrity or nobody will give a damn.

Do you see the recent failure of Proposition 19 in California as a set back?
No, because a fair number of pro-marijuana people didn’t want Prop 19 to go into effect. It criminalized some things that weren’t criminal before. Such as, there was a bit in there about having to get written permission from your landlord to smoke cannabis in your rented home. I don’t want to have to ask permission from a landlord to smoke in my own backyard!

One sentiment expressed in your film is that if cannabis is legal there is less money in it. So if it is more lucrative when illegal, should it ever become legal? Given what the pharmaceutical industry could do to such a product, would you even want it to become legal?
Look, I’ve been busted for smoking pot in England. I’ve been arrested, fingerprinted, and photographed. And at that time even the police woman who arrested me said if I wouldn’t have smoked on the street, I wouldn’t have been arrested. ‘Do it in your own home,’ she said. I don’t want a police woman, who has no idea of the benefits of cannabis to tell me how to conduct my medical treatment. The people who are rabidly enforcing cannabis laws are scared little people. Marijuana gives them the perfect excuse because they are fearful of freedom and change and use us as a scapegoat. So, yes, I say please legalize it. It would be nice to have that paranoia gone. I think it will definitely be legalized before too long because a lie can’t live forever.

Really?
Yes, because the older generation will soon be gone. And I say this as a member of the older generation. Seven out of every 10 people I know smoke pot. And not just the kind of person who you would think smokes pot, but neighbors, coworkers, normal people. It’s like the gay lib thing … come out, come out, wherever you are!

What other kinds of activities are you involved in regarding the issue of cannabis legalization?
Just using my film. Getting the documentary out there; getting it to lawmakers and the establishment medical community. Now I have a weapon I can use. I’m not really the kind to go out and picket with signs. My film is my weapon I use to affect change.

maandag 14 februari 2011

schatgraven (voor ineke)

dit donker is haar donker
ze gaat waar niemand
haar gadeslaat wanneer zij
een spade tot gaten slaan verleidt

in zwaar bevochten grond
waar zelfs zout uit
vissenoog gelaten traan
niets vermag tegen dit

driftig graven om wat komen gaat
teleurstelling te kuilen
liever geen vragen

© ml

maandag 31 januari 2011

cobra's ragnarok vertaald in het farsi - vandaag voor zahra bahrami

Het was in de dagen van de grote anti Wilders demonstraties dat ik de dichter/schrijver GilAvaei leerde kennen. GilAvaei is een pseudoniem van Reza Shafaei.
Behalve schrijver en dichter is hij mensenrechten activist, lid van de Iraanse schrijvers associatie in ballingschap(I.W.A.E.), Iraanse PEN in ballingschap en PEN Nederland.
Hij is geboren nabij de stad Lahijan in Noord Iran.
Zijn literaire debuut was in 1979; begon zijn offensieve politiek activisme met de Siahkal beweging. Na de revolutie van 1979 bestendigde hij zijn politieke en literaire betrokkenheid in culturele en politieke gemeenschappen en verenigingen.

Onder druk van de terreur van het regime voelde GilAvaei zich in 1991genoodzaakt Iran te verlaten.
Sindsdien leeft en werkt hij in Nederland. Zijn oeuvre bestaat uit zo'n 27 bundels van gedichten en verhalen in zowel het Farsi als Gileki.
Daarnaast publiceerde hij talloze politieke, sociale en literaire essays.

Bij onze ontmoeting op het Plein in september vorig jaar vroeg GilZAvaei of hij mijn gedicht 'ragnarok' mocht vertalen en publiceren in het Farsi.
De eer was natuurlijk geheel aan mij; bijna verlegen stemde ik toe.
En hoewel toen rechtstreeks gericht aan de aanhang van Wilders, is het gedicht, de ragnarok, of Götterdämmerung zo u wilt, natuurlijk van alle tijden en universeel. Wie de schoen past...



شعری از ماکس لِرو، شاعر هلندی
Max Lerou
برگردان: گیل آوایی

این شعر از ماکس لِرو است که در گردهمایی اعتراضی 11سپتامبر2010علیه حزب راست خیرت ویلدرز ، در شهر لاهه برای حاضران توسط شاعر خوانده شد.

برگردان از هلندی به فارسی: گیل آوایی

دیوخنس1 ، بعنوان شاعر میهن، به رای دهندگان خیرت ویلدرز2 چه بگوید!
آیا من
خونم چنان بجوش آمده که چشم بر گذشت ببندم
یا باید صبر پیشه کنم تا میخ پرچمشان در نقطه ی جوش من فرو رود
پیش از اینکه به شما بگویم
در اینجا می گویم
اما شما اقایان
ژل موهایتان را دوست ندارم
به حرفهای پوچ در دهانتان و پیراهنهای اتو کشیده رها شده
که در زندگی هیچ اند، باید احترام بگذارم
و از همه ی ارزشهایی که بسختی بدست آمده است، چشم بپوشم!

و پس شما خانمهای عزیر
مردانتان که شما را زنیکه می نامند
بچه مدرسه ای هایی را مانندند که آنچه نیستند می نمایانند.
شماهاییکه خودخواسته احساساتی می شوید با مژه های چشم بزی
با هوش خود درآوردی تان
هوا را به هوا گره می زنید

و حتی در هوایی چنین دلپذیر
دماغتان را بالا می کشید
چونان اربابچه ای که در تله افتاده باشد
باری عروسکهای رنگی من
شبها ادامه دارند
و ثانیه ها لیز می خورند
همراه با ماه که زمان را به جلو می راند
بی آنکه حس شود حرکت می کنند مثل آبی که در شن فرو می رود
این واژه ها برایتان خوشایندند یا ترجیح می دهید چنین بشنوید خونی که لخته شده است و جاری نمی شود؟

به همه شما می گویم
این زندگی ای که شما اکنون دارید، زندگی انسانی نیست
جان شما، جان یک انسان نیست
شما در سایه درختی که خودتان نمی دانید چیست،
و تنها حدس می زنید،
و آن نیز از آگاهی تان نیست
زندگی ای بنا نهاده اید که از همان ریشه می گیرید و گذرانی از آن می سازید
و اما
جهان؟
جهان می نگرد زیرپای بیمار و آلوده تان را که تکه تکه خالی می شود
راه به کجا می برید؟
راه به کجا می برید؟
1 Diogenes

2 Geert Wilders رهبر حزب برای آزادی هلند


ragnarok - of wat diogenes als dichter des vaderlands zou zeggen tegen de aanhang van geert wilders

ben ik stoer genoeg nu het bloed mijn ogen zonder
mededogen breekt of moet ik wachten tot de kolere
haar vlag plant op mijn kookpunt voordat ik u vertel
zeg ik hier dan eerst maar tot de heren
dat de gel in uw haar mij niet bevalt

maar dat het stijfsel in die net te strak
gestreken smoelen en het gesteven hemd
zo quasi losjes niets om het lijf
mij doen overlopen van respect
voor zuur verdiende centiemen

dan u lieve dames – door jullie kerels ook wel
wijven genoemd – vergeet de lomschoolvermomming
u die zich zo gaarne laat beroeren door de wimpers
van het geitenoog en exquis talent met afgekloven
woorden lucht te binden aan lucht

en het was nog wel zulk zacht weer snottert u
en voelt zich geringeloord in valkuil muil
waar kniezelstenen tederheid vergruizen
ja mijn verfpoppetjes de avonden razen voort
seconden glijden mee de maan die de tijd duwt om
dan geruisloos te vertrekken als water in zand

bevallen deze woorden beter of
hoort u toch liever van het bloed
dat stolt waar het niet kan gaan

tot u allen zeg ik nu dit leven is geen leven
uw vlees geen mensenvlees en toch
u maakt een leven als mens van vlees en bloed
in dit schaduwrijk waar u zich een twijg weet met hooguit een vermoeden van de boom waaruit u spruit

en de wereld
de wereld ziet het voetstuk stuk gaan
onder uw voeten teenrot en schimmel
woekeren het blok aan uw been
waarheen waarheen

©ml

donderdag 27 januari 2011

GERD LEERS SPIJKERHARD IN DE AANVAL TEGEN 14-JARIGE SAHAR - hoe een kleine geest nog verder krimpen kan

Voor een goed begrip van het karakter van de mens Gerd Leers zijn brief hieronder integraal.
Commentaar lijkt mij overbodig.

- Retouradres Postbus 20011 2500 EA Den Haag


Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG


Datum 27 januari 2011

Onderwerp
Familie Hbrahimgel (zaak Sahar)

Directoraat-Generaal Vreemdelingenzaken
Directie Migratiebeleid
Schedeldoekshaven 100
2511 EX Den Haag
Postbus 20011
2500 EA Den Haag
www.rijksoverheid.nl/bzk

Ons kenmerk 5684143/11
Bij beantwoording de datum en ons kenmerk vermelden. Wilt u slechts één zaak in uw brief behandelen.


Op 20 januari jl. heeft de rechtbank het beroep van de Afghaanse familie Hbrahimgel, waar het meisje Sahar deel van uit maakt, gegrond verklaard. Vanwege de bijzondere aandacht die uw Kamer voor deze zaak heeft, en het feit dat betrokkene zelf reeds de omstandigheden rond haar situatie openbaar heeft gemaakt, stel ik door middel van deze brief u op de hoogte van mijn beslissing om tegen deze uitspraak in hoger beroep te gaan. Ik heb de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State verzocht deze zaak zo spoedig als mogelijk te behandelen. Als gevolg van de uitspraak van de rechter mag de familie Hbrahimgel de uitspraak in hoger beroep in Nederland afwachten.

Op dit moment zie ik geen feiten en omstandigheden die maken dat deze zaak zo uitzonderlijk is dat ik gebruik zal maken van mijn discretionaire bevoegdheid. Ook loopt er nog een procedure (over de medische situatie van de moeder van Sahar) inzake de toepassing van artikel 64 Vw2000. Als dit nieuwe inzichten oplevert zal ik u hiervan op de hoogte stellen. In deze brief licht ik mijn beslissing nader toe. Hiermee ga ik tevens in op de door het lid Spekman cs opgestelde brief van 8 december 2010.

De individuele kenmerken van de situatie van Sahar hebben – begrijpelijkerwijs – de afgelopen tijd vele emoties en meningen opgeroepen. Het gaat hier immers om een meisje dat veruit het grootste deel van haar leven in Nederland is opgegroeid, zich daardoor de Nederlandse cultuur en leefwijze heeft eigen gemaakt en momenteel op succesvolle wijze de middelbare school doorloopt. Ik heb er begrip voor dat een terugkeer naar Afghanistan na een verblijf van bijna tien jaar in Nederland de familie Hbrahimgel zwaar zou vallen en, met name voor de jongere generatie onder hen, niet goed voorstelbaar is.

Hoezeer ik echter ook oog heb voor de individuele omstandigheden van Sahar, is het mijn verantwoordelijkheid als minister voor Immigratie en Asiel om de integriteit van het asielstelsel te bewaken. Zorgvuldigheid staat hierbij voor mij voorop. Ik wil uiteraard zorgvuldig zijn ten aanzien van Sahar. Maar ik wil ook zorgvuldig zijn in mijn beleid ten aanzien van andere Afghaanse meisjes in dezelfde situatie.

De rechtbank stelt dat Sahar bij terugkomst in Afghanistan haar in Nederland gevormde persoonlijkheid moet verloochenen aangezien de westerse normen en waarden waarmee zij is opgegroeid tot op zekere hoogte deel zijn gaan uitmaken van haar persoonlijkheid. Zou zij dit niet doen, dan zou zij een risico lopen als genoemd in artikel 3 van het EVRM. De rechtbank is van oordeel dat dit niet van haar gevergd mag worden.

Het is mijn verantwoordelijkheid als minister om vreemdelingenbeleid vorm te geven en uit te voeren dat zorgvuldig, consistent en rechtvaardig is en waarin alle belangen worden meegewogen. Dat betekent onder meer dat het mijn taak is om er zorg voor te dragen dat het beleid eenduidig wordt toegepast. Dit betekent ook: eenduidig ten opzichte van andere meisjes in dezelfde situatie. De motiveringen van de rechtbank in het geval van Sahar zijn dusdanig algemeen dat zij ook van toepassing kunnen zijn op de situatie van andere Afghaanse meisjes die al geruime tijd in Nederland verblijven. Onduidelijk is bij welke omstandigheden dit dan het geval zal zijn. De rechtbank stelt hiermee in het algemeen het beleid ter discussie dat geldt voor (jonge) Afghaanse vrouwen en meisjes, die na vertrek uit Afghanistan een westerse levensstijl hebben aangenomen. Aldus kan de uitspraak van de rechter belangrijke beleidsmatige implicaties hebben. Implicaties bovendien, die in tegenspraak lijken te zijn met eerdere jurisprudentie met betrekking tot verwesterde Afghaanse vrouwen en meisjes. Ik wil hier ook graag helderheid over verkrijgen. Daarom heb ik besloten tegen deze uitspraak in hoger beroep te gaan.

Ondertussen heb ik, vanuit de eerder genoemde zorgvuldigheid, de minister van Buitenlandse Zaken gevraagd om, in aanvulling op alle vragen die ik al had gesteld over de situatie in Afghanistan, ook specifiek te rapporteren over de situatie van schoolgaande meisjes in Afghanistan. Dit omdat de informatie die hierover nu beschikbaar is, niet eenduidig is en de minister van Buitenlandse Zaken al bezig was met een update van het ambtsbericht inzake Afghanistan. Ik verbind hier overigens nadrukkelijk op dit moment geen (beleids)consequenties aan voor lopende zaken.

Ten slotte. We bieden bescherming als dat nodig is, maar als op zorgvuldige wijze is komen vast te staan dat geen aanspraak op bescherming bestaat, dient terugkeer naar het land van herkomst te volgen. De zaak van de familie Hbrahimgel laat ook zien waarom het zo belangrijk is om lang doorprocederen in Nederland tegen te gaan. Door het steeds opnieuw starten van nieuwe procedures die op zichzelf niet leiden tot een verblijfsvergunning, kan het verblijf in Nederland dermate lang verlengd worden dat, aldus lees ik het oordeel van de rechtbank, met name bij jongeren op den duur een zodanige ‘verinnerlijking’ van de Nederlandse normen en waarden en levenswijze ontstaat, dat deze op zichzelf reden wordt om verblijf in Nederland toe te staan. Dit roept fundamentele vragen op met betrekking tot wie verantwoordelijk is voor een situatie die ten principale ontstaan is uit het niet gehoor geven aan de vertrekplicht, het steeds opnieuw beginnen van procedures en (daarmee) het verlengen van het verblijf.

Ik acht het mijn verantwoordelijkheid om al het mogelijke te doen om ervoor te zorgen dat situaties zoals deze in de toekomst zo min mogelijk voorkomen. Ik zal daarom verdere maatregelen nemen die tot doel hebben om de toelatingsprocedures te stroomlijnen, te versnellen en het ‘stapelen’ van procedures en verlengen van verblijf tegen te gaan. Ik zal u over enkele weken een brief sturen waarin ik mijn beleidsvisie op dit punt uiteen zet.

De minister voor Immigratie en Asiel,
G.B.M. Leers -

woensdag 12 januari 2011

zwarte tonny - paaldichteres van urk

zwarte tonny - paaldichteres van urk

ze is diabeet de scheet en dan
woont ze ook nog op een gifbelt
het zit ook nooit eens mee

sogges spuiten saves zuigen
vierentwintig zeven daar kan
niemand tegen in dit internaat
waar men zich door het donker
naar het licht toe brengen laat

waar violen zingen zonder grond
gezond verstand gemeten en je kind
gegeten wordt als het krabbelt aan haar
kruisje vol van het verkeerde zaad

laat haar maar wieden in haar tuintje
vol met treurbiet en clichéchrysant
ze keert de grond bij eb en leeft
dan naar een tij van overvloed

ml

vrijdag 7 januari 2011

de burgemeester: hoewel niets gemeten werd adviseren wij geen groenten uit eigen tuin te eten, gaat u rustig slapen, wij wensen u een goede nacht








Breda, 7 januari 2011, 15.30 uur

PERSBERICHT

Toelichting op de analyseresultaten van waterschap Brabantse Delta

Het waterschap heeft tijdens de brand bij Chemie-Pack op 5 en 6 januari 2011 monsters genomen van de watergangen aan de Vlasweg en de Oostelijke Randweg op industrieterrein Moerdijk. Deze watergangen bevatten veel bluswater van de brand. Deze monsters zijn in onderzoek bij Delta Waterlab in Breda.
De analyseresultaten die op 7 januari 14.00 uur beschikbaar waren, zijn vermeld in de bijlage.

Deze cijfers geven het volgende beeld:
• Het oppervlaktewater is sterk verontreinigd met zuurstofvragende stoffen. De concentratie bedraagt 50.000-100.000 mg/l. Ter vergelijking: in huishoudelijk afvalwater is deze concentratie ongeveer 750 mg/l.
• Het oppervlaktewater kan niet gezuiverd worden in een normale rioolwaterzuiveringsinstallatie. Het biologisch proces zou verstoord worden door de in het water aanwezige stoffen. Om deze reden wordt het vervuilde oppervlaktewater overgebracht naar opslagtanks. Later zal worden bepaald hoe het water zal worden verwerkt.
• Het oppervlaktewater bevat organochloorverbindingen, veelal oplosmiddelen. Niet bekend is om welke stoffen het precies gaat.
• Het oppervlaktewater bevat aromatische verbindingen, zoals xyleen, naftaleen en tolueen. De totale concentratie bedraagt ongeveer 100-300 mg/l.

Lees hier verder