fragment:
Terwijl Rudi Dutschke als balling in Denemarken op kerstavond '79 alsnog stierf aan de gevolgen van een lafhartige aanslag elf jaar eerder, stond Johan met bonkend hart te wachten tot hij de grens met Duitsland over kon steken.
Hij kwam uit Praag waar hij een bezoek had gebracht aan Omnipol.
Niet meer dan een onschuldig winkelpand, de etalage vol met oogverblindend Boheems kristal; voor ingewijden het voorportaal naar een markt met serieus wapentuig, zoals Semtex en Scorpion machinegeweren.
Stadsguerilla Johan was in Den Haag in contact gekomen met een ex-officier van de Poolse inlichtingendienst, die daar ten tijde van dit verhaal in de binnenstad een restaurant bezat.
Diens reputatie, zo had de Pool hem verzekerd, zou voor Johan alle deuren bij Omnipol openen.
In moeizaam Engels, de Tjechen verdomden het Duits te praten, baande Johan zich een weg door een verhaal, dat hij de avond tevoren op zijn hotelkamer had gerepeteerd.
Nauwelijks had hij uitgelegd hoe hij wist dat hier andere zaken werden gedaan dan de produkten in de etalage suggereerden en dat hij graag wat spulletjes wilde aanschaffen, of hem werd gedecideerd verzocht op te zouten: "We suggest you go to Khadaffi!". (*)
In Tripoli kwam Johan nooit terecht, hij ging naar India, waar hij vijftien jaar onder een banyan-boom heeft nagedacht.
Het geluid van een machinegeweer komt nu van zijn oude schrijfmachine.
De mars van Dutschke duurt Johan nog immer te lang; met woorden hoopt hij daden te voorkomen.
(*) Tussen 1975 and 1981, exporteerde Omnipol 700 ton Semtex naar Libië, waarvan tenminste een deel wordt geacht te zijn gebruikt bij de aanslag op Pan Am flight 103.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten