simon wist het al - JE LEVEN EEN VUURWERK...OF NIET

Explosief

Ze is kneedbaar als semtex vooral
met een blowtje op berg je maar
als ze haar pijlen richt
ja zij kookt meestal
van woede behoorlijk vreten
heeft onze tafel nooit
bereikt de kliko

een bonte verzameling siliconen
meer is het niet die vlees geworden
flessehals eerst stroomt het lekker
door daarna wordt het dringen
in die te krappe schedel met een deukje

haar streken niet te tellen wijst ze
de flessen aan daar woont
onschuld op de bodem van ons
flamboyant bestaan al blijft het
tasten in het duister beperkt
tot een leven in veronderstelling.

ml
bewerkt 31 12 2013

mijn laatste van dit jaar moest wel flessenpost zijn

wees lief voor elkaar, blijf trouw, tel je zegeningen
en morgenochtend je vingers maar vooral, en dan eindig ik zoals ik begon, met een citaat van Simon, wat mij betref het statement voor 2014 en verder, altijd verder:

BEZIEL DE VREDE

voor rebecca en haar gedenkwaardige moeder

christ m' ass

ik heb er geen
boodschap aan

ml

boentjes kerst

het hele huis in puin de schutting
om de tuin naar de vaantjes
de vaat moet nodig gedaan
en je hebt ook al niets
om aan te trekken

je temperatuur loopt op
zelfs het weer is niet echt
lekker kind vlij dan de bordjes
voor een keer in het gazon en hang
dan ook meteen de vuile was maar buiten

ml
24 12 2013

aan Anne Wil Blankers

alles voor de kunst

elke dag opnieuw in de bek
van de wolf ik geef het je
te doen met altijd weer het
beste beentje voor omdat
je gisteren het andere brak

daar sta je dan een halve
eeuw op onbedekte planken
en geen stoel in zicht

ml
21 12 2013

ontpoppen

nooit eerder zag men kassaschaapjes
alsof het afgesproken was zo
drastisch en collectief
een metamorfose ondergaan

als op die memorabele dag
waarop een van de meisjes
tijdens een verplichte
tassencontrole nog wel

een vanzelfsprekend geheel
per ongeluk vergeten zwart
glanzende houten dildo aantrof

sedertdien zeul ik ongehinderd
tassen vol contrabande
naar de uitgang

ml
20 12 2013

henk bres has an earring too

porno henk is doing bangkok by night
in shorts without shirt he's
such a sorry sight
he came for music, money
fame and then some
but right now he's horny
desperate to come

his eyes gettin' misty
his vision all blurred
henk is upstairs with
floorshow cum all over his shirt
he can't stop pussypeeping
as guzzling mekong
while the ladies play
a different kind of ping-pong

all fucked up he wakes up
in quite an eerie soi
doesn't know where he is
and if she was a boy
poor henk is afraid
yells for a tuk-tuk
his mind screamin' aids
wanker-shanker shook-shook

meanwhile in crowsnest
down sukhumvit road
atom heart's mother shoots
his sorry little load
while the creepy old bastard
is doing his maid
the hooligan howls for never
again shall he get laid

the mother is a mystery
in his own right
word has it he's offspring
from jeckyll and hyde
he made his home in bangkok
like a mole in club med
little sunlight ever shone
on the dirty old cat

scared shitless bres crawls
towards atom heart's lair
tells mother he's screwed
but doesn't know where
henk whimpers and whines
that he really needs to know
when those bloody symptoms of
soi cowboy sore boy will show

mother's just laughing as
they head for the bars
says he too has got his
deal of oriental scars
lifes mystery's complex
and chaos the rule
atom's heartbeat could
change the weather in kabul

with identities twisted
and an overcast mind
they think all their sorrows
are left way behind
forgotten are patpong drip
and terminal termea leak
as reality slips the door
to play hide and seek

so henk and mother think
they can make it together
dressed up in python boots
and camouflage leather
but life's much harder
than henkies sore dick
in the end it was the son
of a bitch doing the trick

ml
17 12 2013

Vermeer en Van der Hart

Het zijn de moeilijkste momenten
uit zijn carrière, ja
dat kun je wel zeggen
van de ajaxdoelman die er bij de 0 - 1
niet best uitzag maar nadat de 0 - 2 viel
alles liet lopen desondanks niet bang
al doet een glimp van zijn broek
toch echt iets anders vermoeden

de keeper gaat het allemaal verwerken
terugdraaien kan niet meer
dat weet een kind - eens gedraaid
blijft gedraaid vraag maar aan de trainer
het blijft zoeken naar woorden waarvan
een gewoon mens echt geen weet
heeft iets met een lastige fase
waarschijnlijk komen ze er beter uit

zodra hij een verklaring heeft
zal het niet meer gebeuren
hij loopt tenslotte al een tijdje mee
ook als het tegen zit en de gebeten
hond al snel een spuitje krijgt
je bent het mikpunt of je bent het niet
twee palen en de lat op hoogte aangepast
maar wie die Van der Hart nu is?

ml
16 12 2013

uit de serie pastiche op... - kopland 02

voor Y

Goofy

Alles kan ik verdragen,
een hapering in evolutie,
autistische poezen, de lijmstrip
met vliegen kan ik met droge ogen
horen zoemen, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar een hondje in december,
net geland, onvast nog,
met een kerstmuts op, nee.

ml
16 12 2013

uit de serie pastiche op... - kopland 01

Frans Schmit

Alles kan ik verdragen,
het verliezen van Ado,
geblesseerde spelers, het bankje
reserves kan ik met droge ogen
zien kleumen, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar een Hagenees in december,
op de foto, trots nog,
met de kleuren van 020, nee.

ml
08 12 2013

MANDELA 18 07 1918 - 05 12 2013

meanwhile on the island

lo and behold
a fallen tree

do you see
the canoe?

ml

wanneer de buik vol is kookt het hart

goor en gruwel de pagina's
gevuld met landhonden
als haaienaas dieethonden
levend gekookt zeehonden
doodgeknuppeld konijnen bij leven
gevild of geplukt varkentjes
ontbeerd ganzen geleverd haaien
ontvind en teruggesmeten in de soep
plastic zo groot als een kwart
van alle oceanen bij elkaar

was ik een doemsdagprofeet ik
ging met een ratel langs
de straat dat u weet wat
u te wachten staat
met de groeten uit fukushima

weet dat ik het laat al
geraakte ik in donker zo
angstwekkend nee geen link
geen details (dat trekt maar
vliegen aan) maar het lijkt
op lustoord voor moord met
porno in kwadraat

ik sluit faceblood voor vandaag
en als ik morgen de korst weer
open krab wil ik minstens
24 uur alleen van liefde of geef
voor mij tederheid godverdomme

ml
2 december 2013

de mand is leeg

de mand is leeg

het dekentje ligt nu
bij de dichter
op de bank
die zij ooit kocht
in de kleur
van het hondenhaar

hij zal het knopen
liefdevol rond de pan
voor als zij later nog


ml

talentarium

grollen gaan
over de toonbank
van de jijbakkerij

als chinezen
over de tong van
de schijtsrechter

ml

newton on hash

onafgebroken
kon ik kijken
naar sneeuwvlokken

sommige leken
op een paardebloem
andere waren niet pluis

en toch vielen ze
allemaal even snel
behalve maandag 14 januari 2013

ml
herschreven 20 11 13

het onvermijdelijke blijft lelijk - COR JARING overleden - afscheid een der laatste Authentieken

Zijn foto's blijven, net als mijn herinnering aan het schitterend verhaal dat Jaring vertelde aan de kist van zijn grote vriend Robbie Grootveld.

Dag Cor, dag mooie man

absent - een groeigedicht

namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde

nooit staat er mark ivo
stef of henk voor mijn part
was het diederik geweest nee

lezen we godverdomme weer van cor
na eerst al lou maarten rutger gerrit adriaan harry
rudy ramses en simon martin mies gerard jan hugo
en anders is het johnny wel die van de kicks en dan

zal je altijd zien dat morgen ineens wel
de naam van een klootzak opduikt en
dat ik er dan niet ben
om die te lezen

ml

top vijf

vroeger was het
geld nog van goud
echt zilver

je accepteert nu
virtueel desnoods
bedrukt papier

uitmuntend plastic
heavy metal kan je
niet ver dragen

ml
19 november 2013

Lou Reed's last interview

Op 21 september, goed een maand voor zijn overlijden, gaf Lou Reed een interview aan regisseur Farida Khelfa, tijdens een fotosessie voor Parrot, een bedrijf dat met Reeds aanwijzingen een koptelefoon maakte die is geschikt voor rockmuziek.
Het werd zijn laatste interview.

'Geluid is meer dan lawaai. Geordend geluid is muziek', verklaart hij. 'Mijn leven is muziek'.

'Als je geen bassen hebt, is het alsof je geamputeerd bent, alsof je geen benen hebt'.

Harry Mulisch 29 juli 1927 – 30 oktober 2010

mulisch baby - ich habe angst

bij de buren slaat de klok
het uur onrust - even verderop
schreeuwt een moeder heil hitler
bij het ochtendorgasme

pas in de middag wordt ze anti-duits
eerst moeten ze nog de hond afknallen

ja er ligt een mooie dag
in het verschiet

ml

gobelin

flowers stitched together
on a bed of sand
how it lifts me

over the rough
that long stretched rumble
it doesn't fool the bees

you know
would they carry me
like the sea holds

it's breath

ml

Lou Reed 2 maart 1942 – 27 oktober 2013

absent

namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde

nooit staat er mark ivo
stef of henk voor mijn part
was het diederik geweest nee

lezen we godverdomme weer van lou
na eerst al maarten rutger gerrit adriaan harry rudy
ramses en simon martin mies gerard jan hugo
en anders is het johnny wel die van de kicks en dan

zal je altijd zien dat morgen ineens wel
de naam van een klootzak opduikt en
dat ik er dan niet ben
om die te lezen

ml


Adriaan en Lou nu samen gedicht.
Bijna 10 jaar geleden, in november 2003, met Bontebal bij Crossing Border. Reed presenteerde zijn boek The Raven. Een klein groepje nog even in nazit. Signeerde onze exemplaren.


Lou Reed - reading The Raven

ADO OP WEG NAAR EUROPA ADO TWENTE 3 - 2 ADO VERSLAAT VOORMALIG LANDSKAMPIOEN

Ajax lieve dames en heren lezers, Ajax u weet wel, 020, die verzameling treurnis, nooit over het vertrek van Zlatan heen gekomen, Ajax tegen nummer laatst RKC nota bene, Ajax kwam niet verder dan een beschamende schamele 0 - 0. We horen het Frits van Turenhout zeggen.
"Nul - nul!".
Ach leefde anders Herman Kuiphof nog maar, hoe eloquent hij verslag zou hebben gedaan van het mooiste doelpunt ooit in de geschiedenis van het Europees voetbal.
Mike van Duinen, 21 jaar, jeugdopleiding bij Die Haghe, club van mijn zoon, Mike van Duinen, tovenaar, met een rush over driekwart van het veld, hop één man voorbij, la nog een speler het bos in en nog een en nog...alsof het Ajacieden waren.
Een enorme pegel volgde en jawel hoor...3 fucking 2!
Maar dat lees je nooit op pomgedichten.
020 he.


Mike van Duinen door goalsandmore

zen is haags voor zijn

het spokenuur nadert gezwind
ons huis kent rust
zoals rust die wordt geëerd
sereen omhangen

de straat is solidair, gerucht noch wind
de bomen zijn wat saai vanavond
ze staan daar maar een beetje
als een man op leeftijd

flink kaal al en ook de huid
verraadt ringen eer hij is doorkliefd

ml

herfst in holland

van takken die het vocht niet verdragen
nemen bladeren juichend afscheid
nog eenmaal tonen zij waartoe in staat
de staat van kleur bekennen

waarna niet het ji ji ji
van de wind maar schichtig
licht met een geruisloos
spel in het kreupelhout

ml

het zal wel lichtvoetig donker worden

topsport

dat masturbatie het risico van doofheid
met zich mee zou brengen is niets
dan domineske bangmakerij

ruggemergtering ok ik hou het
niet voor onmogelijk

maar zelden zult u
bij de ware onaneur
een spier aantreffen

zo getraind
als die van de oren

ml

1971 - demo bij pakistaanse ambassade: steun voor mujibur rahman en oost bengalen (nu bangladesh)

1975 - paard van troje

ondergronds ontkiemt
de smaak van de winterrevolutie
gestampte pot voor schoft en schooier

boven de dampkring
vliegen nonnen mee op
de rug van pegasus

op de dansvloer
kikkervisjes die trots
hun eerste beentjes tonen


ml

vanavond vanaf 8 uur - café IK - Martin Luther Kingpark - dichterstuig

vandaag ajax - feijenoord

zonder zlatan

de elf van de boer
we weten tien lammen
en een blinde
leggen het af tegen
kaasdragers nota bene

de kuip ligt iets meer
naar het zuiden
maar parijs
is verder
dan ooit

ml

een troostrijke dialoog

op de een of andere manier klopt er iets niet. ik ken max als een ware makker. heel inlevend luisterde ik op zijn verjaardag naar de kwalen die een dichter kunnen treffen qua gezondheid. sindsdien zie ik op FB alleen maar foto's van een steeds blakender max lerou. max lerou aan het strand, max lerou in het zonnetje, max lerou aan een drankje, max lerou omringd door prachtige dames. steeds blakender steeds uitgelatener. geef mij die ziektes van jou max..


de een heb alles en ik heb niks

het is me al vaker opgevallen
dat alles goed aan je is
én zo gezond
maar wél klagen

je ziet er uit als een ontbijtje op moederdag
en elke vrouw houdt van jou
want welke vrouw wil nou met jou
niet aan een ontbijtje

én maar klagen
dat er zoveel vrouwen zijn
en zoveel werk nog in de tuin

de een heb alles en ik heb niks
niet eens een tuin met trouwe ogen
of witte zwanen, zij vlogen weg

pom wolff


optimist tot in de kist

het is niet het klagen
maar een muzikaal dragen
tot de maat wordt genomen
voor mijn laatste jas

en wat zeur je nou dat je niks hebt
jij hebt toch je guigelton ik moet
het doen met een ballon waar bij jou
de adem van samson

laat ons toch dansen op de vulkaan
we gaan er hoe dan ook aan
maar zak jij eerder door het luik
dan zal ik wieden in het tuintje op je buik

je max

kweken met- en bezit van natuurlijke zaden wordt strafbaar in EU

Onderstaand bericht werd eerder door facebook als een dief in de nacht van mijn wall verwijderd.


EUROPA PLANT CONTROLE OP KLEINSCHALIGE TEELT VAN FRUIT EN GROENTEN

De Europese Commissie wil land- en tuinbouwers in de toekomst verplichten standaard zaadgoed te gebruiken. Gevreesd wordt dat zeldzame en oude variëteiten amper kans zullen maken op een toelating van Europa en dat de teelt ervan, ook door private tuiniers, strafbaar zal worden.

De Europese Commissie werkt aan een nieuwe verordening inzake de zadenmarkt. Daarmee komt een besluit van het Europees Gerechtshof van juli vorig jaar in werking: enkel ambtshalve toegelaten zaaigoed zal nog mogen verkocht worden. Tot nu toe werd een uitzondering gemaakt voor oude en zeldzame soorten zaaigoed die voornamelijk voor de ruilhandel gekweekt werden en in kleine hoeveelheden verhandeld werden.

OOK NIET WEGSCHENKEN

Volgens de plannen van de Commissie zullen hobbytuiniers hun zelfgekweekt zaaigoed zelfs niet meer mogen wegschenken. Heel wat oude groente- en graansoorten zullen daardoor uit de teelt verdwijnen, zo luidt de kritiek van Oostenrijkse milieuorganisaties. De verplichte registratie van alle soorten zaaigoed zal tot een uniformisering leiden, zo vrezen de activisten.

CONTROLE EN STRAFFEN

De kleinschalige agricultuur zal door de nieuwe wetgeving totaal uitgesloten worden van de zaaigoed-verspreiding, zo luidt het in een gemeenschappelijke tekst bij de petitie van Arche Noah en Global 2000. De toelatingsprocedures zouden de kleine tuinier voor onoverkomelijke financiële en bureaucratische problemen stellen. Daarnaast zijn de milieuorganisaties beducht voor een strenge controle. Op het ruilen van niet toegelaten zaden zouden zware straffen komen te staan.

VOEDINGSCONCERNS

Enkel de grote concerns van levensmiddelen zouden baat hebben bij de nieuwe wetgeving, zo voeren de milieuorganisaties aan. Die verdelen nu al het gros van de zadenmarkt onder elkaar.
Bron: Zaplog.nl


BIOTECH-BEDRIJVEN

Hiermee lijkt de lobby onder de Europarlementariërs van de biotechbedrijven als “Monsanto”, “DuPont”. “Syngenta” en “Bayer” succesvol te zijn verlopen. Zij zijn al jaren intensief bezig om de gewone boeren via regulering te dwingen hun genetisch gemanipuleerde zaaizaden te laten gebruiken. In de Verenigde Staten en Canada is het hen al grotendeels gelukt. Zo heeft president Obama onlangs een wet getekend die er voor zorgt dat biotechbedrijven niet aansprakelijk kunnen worden gesteld voor de eventuele nadelige gevolgen voor de gezondheid van de mens van de door hen toegepaste genetische manipulatie. Ook kunnen boeren gedwongen worden patentrechten te betalen zonder dat zij gebruikmaken van gepatenteerde zaden. Tot wat voor een absurde toestanden dit kan leiden blijkt uit het onderstaande;

TEGEN WIL EN DANK

Veel landbouwers zijn tegen het genetisch manipuleren van zaden en gewassen en weigeren zaken te doen met Monsanto. Dat dit voor enorme problemen kan leiden ondervond de Canadese boer Percy Schmeiser. Monsanto spande in 1998 een proces tegen hem aan op de beschuldiging dat de boer een door Monsanto genetisch gemodificeerd ras verbouwde zonder daarvoor licentiekosten te betalen. Het bleek dat het betreffende gen door bestuiving van planten uit naburige landerijen die wel met Monsanto-zaad werkten, in de planten van de boer terecht was gekomen. Uiteindelijk besliste de Canadese Hoge Raad in het voordeel van Monsanto en moest de boer licentierechten aan Monsanto gaan betalen.

(bron: Gewoon-Nieuws.nl )

de parade amsterdam 23/24-08 - cafe ik 20.00

"De meeste gevangenen zitten niet achter tralies, maar gekneld in de waandenkbeelden, angsten en vooroordelen van een oppervlakkig bestaan." - Simon Vinkenoog (18 juli 1928 – 12 juli 2009)

de dag die je wist...en dan toch die steek door je hart: maarten van roozendaal overleden (3 mei 1962 – 1 juli 2013)

absent

namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde

nooit staat er mark ivo
stef of henk voor mijn part
was het diederik geweest nee

lezen we godverdomme weer van maarten
na eerst al rutger gerrit adriaan harry rudy
ramses en simon martin mies gerard jan hugo
en anders is het johnny wel die van de kicks en dan

zal je altijd zien dat morgen ineens wel
de naam van een klootzak opduikt en
dat ik er dan niet ben
om die te lezen

ml

wanneer het regent

fiets ik nog eerder in een korte broek
of in mijn blote kont desnoods
met witte sokken in sandalen
birckenstock voor mijn part
rodenstock een minder merk
wie maalt daarom

ik rij als het echt niet anders kan
met een plastic zakje op mijn kop
een duikbril zou dan nog bijzonder zijn
hoewel te zeer bedacht

maar alles ja echt alles liever
dan dat jij mij op een dag ziet
fietsen in een regenpak

ml

Bij de dood van Maarten Schenk

Nog eenmaal blikt Dood achterom
zou hij er één vergeten zijn?
Ja toch, daar komt nog iemand aangesneld.
"Spring maar op mijn rug", zegt Dood.

Als één verdwijnen ze uit zicht
voor even, tot ook de achterblijvers
niet meer leven.
Maar of het troost?

ml
9 juni 2013

Een aangeslagen Martinus Benders bericht over de toestand in Turkije

Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen / Istanboel 2013
Published June 3, 2013 | By Martinus Benders

Tijd voor een stuk van mijn hand met wat meningen en analyses over de situatie hier in Istanboel. Aangeslagen ben ik, uitgeput. Mijn hele lichaam staat letterlijk stijf van de stress. Ik geloof dat ik er in de spanne van een paar dagen veel grijze haren heb bijgekregen en ik voel me ineens tien jaar ouder. Toen ik zaterdag de straat op ging, samen met Vildan en twee buurvrouwen – hele nette, moderne dames, en geen ‘extremisten’ zoals Erdogan liet weten – we stapten voor Bostanci uit en meteen viel me op dat overal auto’s toeterend met Turkse vlaggen uit het raam rondrijden. De Turken zijn boos. Erg boos.

De reden achter die boosheid zijn er zoveel dat het nauwelijks allemaal op te sommen valt. Ik woon hier nu acht jaar en in tegenstelling tot sommige hippe vogels die een jaartje een appartementje huren en vooral met Nederlanders rondhangen heb ik geen enkele Nederlandse vriend hier en zijn al mijn vrienden inmiddels Turken. In de acht jaar dat ik hier woonde heb ik aan den lijve meegemaakt hoe de sfeer steeds verslechterde. Steeds meer moest je op je tellen passen waarover je sprak. Steeds meer websites verdwenen achter een censuurscherm. Mensen gingen steeds meer op gedempte toon spreken als het over politiek ging, want er waren heuse razzia’s aan de gang – gericht tegen secularisten/kemalisten, moderne Turken, kritische journalisten.

Overal verving Erdogan kritische personen door stropoppen. Net als Berlusconi heeft hij een zeer substantiële greep op de media weten bewerkstelligen, waardoor al die praatjes over ‘democratie’ niets zijn dan holle lucht. Wanneer je mensen 24 uur per dag kunt hersenspoelen met desinformatie bestaat iets als ‘democratie’ simpelweg niet meer. Tegenwoordig heeft iedereen een ‘democratie’. Iran heeft er een. Rusland. Ga maar even door – overal hetzelfde liedje: corrupte media en een schijndemocratie. En dan is er natuurlijk ook nog de eeuwige ‘good cop – bad cop’ routine die hij met Gul speelt.

Zaterdag ben ik 20 kilometer door de stad gelopen, zwaaiend met een klein papieren Turks vlaggetje. Aan het begin van Bagdat Caddesi was de stoet die spontaan ontstond nog gering, wellicht een 200 mensen. aan het einde van de 8 kilometer lange straat was de stoet gegroeid tot ongeveer 2000 mensen. Overal in de lange dure winkelstraat hebben we Starbucks filialen staan uitjouwen – er zijn wel 5 filialen van dat kartonnen koffie boertje in die straat, en Starbucks in Taksim had geweigerd de deuren te openen voor mensen om te schuilen tegen het traangas.

Ik wil jullie niet vermoeien met allerlei gore details over wat er allemaal is gebeurd hier de afgelopen dagen. Wie een beetje op internet rondkijkt komt de verhalen en foto’s al vanzelf tegen. Ik kan ze allemaal beamen. Het geweld tegen vreedzame demonstranten is extreem en excessief. Maar wat deze opstand – want als er al dagenlang in meer dan 50 Turkse steden massaal wordt gedemonstreerd spreek je niet meer van een ‘demonstratie’ naar mijn mening - wat deze opstand zo bijzonder maakt is de buitengewone dynamiek van de veelal jonge turken die het in gang hebben gezet.

Je ziet al aan het beginbeeld, een van de eerste foto’s die naar buiten kwamen, dat het hier eigenlijk al om veel meer ging dan alleen een park:



De jongeren in Gezi park – uiteraard ‘extremisten’, dat begrijpt u wel – geven hier al te kennen dat het eigenlijk om veel meer gaat. Lezend tegen een cordon robocops aanzitten. Staatsgeweld versus wat vreedzame lezers. Wat er niet bijstaat is dat deze jongeren op zeer ruwe wijze om 5 uur ‘s morgens door grote hoeveelheden traangas in hun slaap werden gewekt. Want een winkelcentrum voor je zakenvriendjes is wel wat mensenrechtenschendingen waard.

Mensenrechtenschendingen? Jazeker. Gebruik van traangas, en zeker van de zeer zware CS variant die deze robocops gebruiken, is in een normale politiestaat alleen toegestaan in situaties die gelden als een noodgeval. Een heel tapijt CS gas leggen over wat slapende tieners in een park? Dan ben je niet goed bij je hoofd.

Helaas was dat nog maar het begin. Het valt met geen pen te beschrijven hoe smerig, hoe inhumaan en aartslomp, hoe lukraak ook deze turkse robocops afgelopen 5 dagen met tienduizenden mensen zijn omgesprongen. Complete stadswijken werden urenlang in het CS gas gezet. En waarom? Omdat mijnheer Erdogan vindt dat protesteren verboden moet zijn. Iets anders kan ik er niet van maken. In een normale samenleving bestaat het recht op protest. Inzet van traangas is expliciet alleen toegestaan bij noodsituaties. Hier wordt op gigantische schaal traangas ingezet om demonstraties te ontmoedigen, de kop in te drukken. De boodschap is: demonstreer, en wij vergassen je tot je groen ziet.

Na mijn lange tocht bereikte ik zaterdag de rand van het Taksim gebied. Ik werd door vluchtende Tomo panzerwagens zonder enige reden ondergespoten met een soort zeepsop water dat ook een soort pepperspray bevatte want mijn huid ging er van branden. Overal om me heen moesten mensen plots overgeven. We hadden niets gedaan, alleen richting Taksim square gelopen.

Daar was inmiddels ongeveer een miljoen mensen op de been. De luchtfoto's laten het duidelijk genoeg zien. De sfeer was onbeschrijfelijk. Het hing in de lucht, de grote dictator was verslagen, er hoefde niet meer te worden gefluisterd, je kinderen hoeven niet perse koranles op school, en ga zo maar even door.

‘We zagen ons in een kleine groep mensen veranderen’ heet een van de dichtbundels van Tonnus Oosterhoff. Zo voel je je inderdaad als je daags erna de Nederlandse media doorneemt. Groot was mijn verbazing. Ze hadden het allemaal over ‘enkele duizenden mensen’ en zelfs ‘enkele honderden’ werd hier of daar gezegd. We zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.

Dat Nederlandse kranten te zuinig zijn om nog buitenland correspondenten te betalen lijkt de evidente verklaring, maar nog zonderlinger wordt het als je bekijkt hoe chronisch deze ‘downplay’ is van het belang van gebeurtenissen, en lang niet alleen in Turkije. Men lijkt met de grootst mogelijke tegenzin te willen toegeven dat er iets aan de hand is. Ik krijg steeds meer moeite daar niet een soort politieke agenda in te zien. Bij een gigantische volksopstand met een miljoen mensen en verschrikkelijk politiegeweld een flauw stukje van 3 alinea's in je ‘kwaliteitskrant’ even mededelende dat er een paar duizend mensen de straat op gingen die volgens Maestro Erdogan waarschijnlijk extremisten zijn? Je hoort wel eens van het bedroevende peil van het onderwijs tegenwoordig, maar dat het op de school der journalistiek zo tenenkrommend droefgeestig is gesteld maakt een mens er niet vrolijker op.

Een goede vriendin van me, de jonge dichteres Ceren Turan, woont in Ankara. Mijn hart zakt in mijn maag als ik hoor wat daar aan de hand is. Jonge studenten, hoog opgeleid, die willen protesteren voor een democratischer Turkije worden door de robocops een straat in gejaagd die aan twee kanten wordt afgesloten en worden uren en urenlang bestookt met CS gas. Veelal tiener meisjes en jongens. Dag in dag uit trotseert Ceren kilometers CS-gas alleen om alle gewonden te proberen helpen. Alleen al gisteravond vielen er in Ankara ruim 420 gewonden waarvan er 15 op de intensive care terecht kwamen. Enkele lijken te zijn overleden. Jonge mensen met een hoop op een toekomst.

Waar is Frans Timmermans? Op zijn altijd zo actieve facebook profiel nog geen enkele letter over dit alles. Waar is de Nederlandse Ambassade? Op hun facebook pagina enkel postjes over het rijksmuseum. Kan er iemand alsjeblieft zijn mond opendoen? Dit zijn mijn goede vrienden die hier op een wijze die ik niet anders kan betitelen dan een poging tot een langzame genocide totaal naar de klote worden vergast door een politicus die inmiddels al zijn geloofwaardigheid is verloren. En dat voel ik en dat voelt elke Turk met gevoel in zijn donder.

Mijn buurmannen trekken elk avond naar het centrum. Extremisten? Nee, aardige, behulpzame nette modale burgers. Hasan, een goeierd met een beveiliginsbedrijf en Nail, die in de scheepvaart zit. Wat gaan ze in het centrum doen? Helpen. Hun buurt verdedigen tegen wat zij zien als een laatste poging van Erdogan om de republiek van Ataturk helemaal om zeep te helpen. Waarom, o waarom nemen alle Nederlandse kranten dit verschrikkelijk propagandistische praatje over ‘extremisten’ naadloos van Erdogan over? Om dezelfde reden dat Frans Timmermans het ineens te druk heeft om het over mensenrechten te hebben? (naschrift: terwijl ik dit schreef zei Frans er wel iets over)

Mijn vrienden en lezers, help deze jonge Turken om hun Republiek weer te herstellen. Zij willen het recht terug te kunnen demonstreren zonder constant te worden vergast. Ze willen een educatie waarin de opleiding filosofie niet perse over God hoeft te gaan. Ze willen andere discussies zien op televisie dan discussies over of zoenen een beetje of helemaal moet worden verboden in het publieke beeld. Dit zijn intelligente, pientere, dappere jonge mensen. Mensen die verdomme meer verdienen dan een blik CS gas tegen het hoofd, geschoten door een misdadiger in een Darth Vader techno pak. Om af te sluiten citeer ik nog even het gedicht dat ik voor deze gelegenheid schreef, dat inmiddels ook in het Turks is vertaald en zijn gang weten te vinden over het Turkse facebook.

Gezi Parkı Şiiri

Bazıları ‘yalnızca 3-5 ağaç’ dedi
Keseriz,
yerine bin tanesini dikeriz.

Aynı insanlar
‘Bunlar sadece 3-5 çapulcu’ derler
Vururuz,
Yerine başkalarını doğururuz.

Biz sizin ‘binlerce ağacınız’ı istemiyoruz
Çünkü onlar sahici değil.
Sizinkiler
Karanlıkta korkulacak ağaçlar
Her daim arkasını kollamak zorunda kalacak ağaçlar
Rüzgârın tadını çıkarmak içinbaşını kaldıramayacak ağaçlar
Sizinkiler hesap kitapla dikilmiş ağaçlar
Kenarda köşede kalmış, hesabını
bilen ağaçlar.

Bizim istediğimiz
Küçük bir kuşun dinlenebileceği
Bir dal
Mazinin bu güzel şehrinde

Kendini bilen,
gerçek bir ağaç

Gazınıza ve zehrinize
Külliyen
Direnen bir Ağaç!

İçinde derinlerde
Senelerce işe giderken
yüzünüze yapışmış mutsuzluğu
kaydeden bir ağaç-
şehrin silinmez günlüğüne.

Tek istediğimiz,
Pasaklı bir sokak köpeğine yetecek
bir gölge.

Ne Dubai Palmiyesi,
Ne de para yeşeren ormanlar.
Hakiki bir inanç-
Gazlama olmayan

Direnmiş, yorulmuş ve naçiz birağaç!
Tek istedimiz bu-
bize asla zarar vermeyecek
küçük, manidar şeylerle
sarmalanmak!

Martinus Benders, 02.06.2013, Istanbul

Çevirenler / Translated by : Hâle &Gökhan

De mensen achter de lobby - Elco Brinkman: dom of gewetenloos?

De mensen achter de lobby - Elco Brinkman: dom of gewetenloos?

De mensen achter de lobby - Edith Schippers: minister van de Tabakswerkgevers

De mensen achter de lobby - Edith Schippers: minister van de Tabakswerkgevers

betreffende de rechten van de mens

Het zit me toch niet lekker.
Overal die blikken, niet per se vijandig evenwel kost het de meeste mensen, op straat, in de supermarkt, mijn buren, niet veel moeite enig misnoegen over te dragen wanneer ze mij tegen komen.
Ik heb wel een vermoeden; tegenwoordig is het songfestival zoiets als Pink Floyd in het Amsterdamse Bos...daar kom je niet aan en al helemaal niet wanneer er een Haagse coryfee in de race is.
Bij deze presenteer ik nederig aan mijn mede-Hagenezen de chauvinistische versie van het gewraakte gedicht:

betreffende de rechten van de mens

zo he he sinterklaas
kerst en oud&nieuw
hebben we gehad

pasen en pinksteren
lullen we niet meer over
(die vallen toch nooit op 1 dag)

de vrijmarkt ach
wie herinnert zich nog
de kroning en ook
het beste paard
staat weer op stal

mag ik dan nu
eindelijk naar
het strand?

ml

betreffende de rechten van de mens

zo he he sinterklaas
kerst en oud&nieuw
hebben we gehad

pasen en pinksteren
lullen we niet meer over
(die vallen toch nooit op 1 dag)

de vrijmarkt ach
wie herinnert zich nog
de kroning en ook
het songfestival is weer voorbij

mag ik dan nu
eindelijk naar
het strand?

ml

schijndood (soms is dood niet dood genoeg)


het einde van een wereld
tussen ondergang
en wederopkomst

waarin de toestand
van het geheugen omgekeerd
evenredig is aan die
van het geweten

het blijft intens
verlangen naar die ene
schicht de allesverzengende


ml

for whom the bell tolls: pim f 19 02 48 - 06 05 02

"He was very intelligent and it was very intelligent that he was killed"
(Hemingway; For whom the bell tolls, blz. 234)


lächelt da einer?

kugel
in der glatze
auw!
das tut weh

klammheimliche freude?

ach nee

ml

HIGH ON CHROMOSOMES (AND BEER)

BANDSLEEPOVER at Hotel Maximus...
now fresh and ready to kick ass at Life I Live: 21.00 at Skooltainer Buitenhof
— met Catarina Guimaraes, Daan Prinsze, Gabe Westerman, Koen van Leeuwen, Nathalie Doorduin en Jun Lerou.

high on chromosomes live in zoetermeer

Catarina "Cat" Guimaraes (vocals)
Nathalie Doorduin (rythm guitar)
Koen van Leeuwen (lead guitar)
Kenneth "Gabe" Westerman (bass guitar)
Jun Lerou (drums)

ijsberen...'t zijn net dichters

COBRA OP DEN HAAG TUBE TV MET GROEIGEDICHT VOOR BONTEBAL

Vanaf minuut 22:

HANS HILLEN

de marlboro man woont op het binnenhof

het kaakbeen hoekt naar behoren
uitgelijnd oppervlakkig geruwd
de schaduw van vier uur maakt zwaar
slagzij het zou zomaar kunnen
dat het nu bij vijven is

maar dat hij van zessen klaar
dat zie je zo het oog huppelt
in de pas de kassen uit

hij mag nu wel weg
je zou zelfs mogen zeggen
dat hij weg mocht om tien voor vier
zo met die oogopslag

©ml

zwarte straler (het spectrum van max)


vannacht wil ik jou steken in tuigleer
jouw benen bekleden met gitzwart
gladde zijde balancerend
op het scherp van de schede

dagen tover ik om
tot bruidsweken het zinken
van de zon een zinderende
dans de nacht een jaargetijde

sluit ik dan eindelijk
mijn uitgewoonde ogen
glip dan onderlangs mijn wimpers
denk nog even niet aan hem


ml

jantje keert terug naar leiden

vanaf zijn ziekbed nog eenmaal fabiola

Nogal wat mensen verkeken zich op het Levend Kunstwerk en konden de diepere bedoeling van Fabiola niet doorzien. Daarom heeft hij kort voor zijn overlijden vanaf zijn ziekbed in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam, zijn bedoelingen nog eens goed -- en indrukwekkend - duidelijk gemaakt in een door de camera opgenomen 40 minuten durend interview met Menne Vellinga.

Over zijn uiterlijke verschijning en over de bedoelingen en beweegredenen daarvan,zegt hij in het interview: 'Ik heb er altijd tegen gestreden om een schaap in de kudde te zijn - een mens in de massa. Door mijn uiterlijk wil ik mijn eigen, persoonlijke vrijheid laten zien. Daar heb ik altijd voor gestreden. Maar ik wil aan niemand mijn persoonlijke vrijheid opdringen. Ik zal een hond nooit een strikje om zijn hals doen, omdat ik niet weet of hij dat wel leuk vindt. Er zijn mensen die denken dat ik alleen maar wil opvallen. Niet dat ik iets tegen opvallen heb. Maar door mijn uiterlijk wil in mijn persoonlijke vrijheid laten zien.
Een vrijheid die alle mensen moeten kunnen genieten.'

FABIOLA IS DOOD

In Amsterdam is vannacht het 'levende kunstwerk' Fabiola overleden. Hij was 66 jaar. Fabiola was al een tijd ernstig ziek; hij had kanker.

Fabiola was de artiestennaam van Peter Alexander van Linden. Hij groeide op in Duitsland en België en trok in de jaren zestig naar Amsterdam, waar hij zich aansloot bij de homobeweging.

Fabiola ging extravagante vrouwenkleren dragen, zoals felgekleurde jurken, uitbundige hoeden en schoenen met naaldhakken. Ook droeg hij zware make-up en kralenkettingen.
Koningin

Hij nam naar de Belgische koningin de artiestennaam Fabiola aan toen iemand hem zei dat hij erbij liep als een koningin. In de jaren zeventig ging Fabiola optreden als body-artkunstenaar. Toen hij in het Stedelijk Museum drie maanden op een sokkel stond, werd hij uitgeroepen tot "levend kunstwerk".

Als levend kunstwerk deed Fabiola tot het laatst mee aan homomanifestaties, zoals de Roze Zaterdag en de Gay Pride. Vorig jaar werd bekend dat hij kanker had. Op 22 december hield hij in vol ornaat een afscheidstoespraak in Amsterdam. Hij eindigde met de woorden: "Leve de vrijheid voor iedereen".

bron: NOS

Fabiola's afscheidstoespraak, die hij op 22 december in de Blije Buren in vol ornaat voordroeg:

'Gegroet en bonsoir,

Uit het dagboek van Cinderella, met de ditjes en de datjes uit la vie si belle et jolie.

Ach, zei Cinderella, misschien één van mijn bijna laatste toespraken want ik ben zwaar ziek geworden en vermagerd en vaak erg moe.

Maar ja, zo is het leven, het gaat goed of niet goed.

In de zomer beter met vitamine D en in de winter wat minder: de mensen hebben te weinig licht en worden depressief.

“Mes amis, mais si” zei Sidonia, “vertel eens wat uit je eigen leven Cinderella, in vogelvlucht door je leven tot nu toe.”

“Ach so, ich bin in Deutschland geboren door een Duitse moeder en een Belgische vader, die ging (en moest misschien verplicht) werken in Duitsland en leerde daar mijn moeder kennen. In Bayern, waar ook de Paus, die zeer conservatieve man, vandaan komt. Ik als klein Tiroler jongentje zat nog bij een tante in het mooie gebergte van Bayern waar niet ver vandaan der Sonnenkönig Ludwig de Tweede twee droomkastelen had die nu veel toeristen trekken. Met vader en moeder daarna naar het lelijke industriële dorp of gemeente in Wittebroek, niet ver van Antwerpen en Brussel.

Ik had veel heimwee naar Bayern en kon niet aarden in Wittebroek bij Antwerpen. Ik wou terug naar de bossen. In België in Antwerpen gewoond en dan in Brussel en in Leuven, en met vader en moeder later bij Luik (dat was een beetje leuker). Want Visé bij Maastricht is mooier met natuur dan Wittebroek bij Antwerpen. Door een platonische vriend later meegenomen naar Holland. Daar gaan werken in een verpleeghuis in Naaldwijk met werken en opleiding samen.

En dan ging het blauw van de hemel open en was ik in Amsterdam. Als verlegen conservatiefje, plichtbewust braaf de open wereld in in Amsterdam. Ik wist niet eens wat kraken was” zei Cinderella tegen Sidonia “En mijn platonische vriend uit Leuven ging toen terug naar België en ik bleef hier. Een wereld ging open.

Ik kwam in een kraakgroep. We gingen aktiekraken: het eerste pand, met een houten balk recht de voordeur in van Krasnapolsky, dat een pand leeg had staan. Dan de kraak van Herengracht 14. Tussendoor nog een pand op de Brouwersgracht, de Grote Keyzer, Wijers, NRC gebouw, Tetterode en de Uilenburg. Maar ja de krakers allemaal in het zwart zaten niet zo te wachten op gay kleur dus toen kwam ik de Rooie Flikkers tegen, zoals je de Rooie Vrouwen hebt. Mannen die mannen willen blijven en flikkers die geen travestiet willen zijn. Dus gewone schoenen, geen pruik of make-up willen maar mannen blijven die een jurk durven dragen. Weer later kwam ik body-art-artiesten tegen die in de BKR zaten. Ik als Belg kwam er niet in, maar kreeg wel subsidie en ging naar Amerika. Begonnen als Levend Kunstwerk in het Stedelijk, drie maanden op een sokkel tentoongesteld. Ik kwam bij Sonja Barend op televisie en heel het land wist dat er een Levend Kunstwerk was geboren in het Stedelijk.

Later mijn eigen beweging geworden, als aktievoerder voor de Gezonde Tomaat, de Republiek, de milieubeweging, als Greenpeace-vrijwilliger. Ook voor de mensenrechten, schone lucht in Amsterdam, voor de uitgeprocedeerde asielzoekers, bij het Stoelenproject, buddy voor zieke mensen zoals ik er nu ook één ben, en honderd andere dingen.

Ik zeg: bezig blijven, iedereen kan wat en is wat. Een lach, een vriendelijk woord... je kan zoveel betekenen voor een medemens. Dus ik besluit met te zeggen:

Leve de vrijheid voor iedereen en dank voor het luisteren.”'

Fabiola

Gesprekje met Fabiola op AT5:

facebook 2013

'alles goed max?'

facebook 2014

'beste max
je bent hier
nu best lang

genoeg geweest
je hoeft niet
dood...per se

maar blijven
gaat toch ook
wat ver'

ml

newton on hash

uren kan ik kijken
naar sneeuwvlokken

sommige hebben een afmeting
als die van een paardenbloem
andere als kikkererwten en toch
vallen ze allemaal even snel

behalve op maandag
14 januari 2013

ml