op de een of andere manier klopt er iets niet. ik ken max als een ware makker. heel inlevend luisterde ik op zijn verjaardag naar de kwalen die een dichter kunnen treffen qua gezondheid. sindsdien zie ik op FB alleen maar foto's van een steeds blakender max lerou. max lerou aan het strand, max lerou in het zonnetje, max lerou aan een drankje, max lerou omringd door prachtige dames. steeds blakender steeds uitgelatener. geef mij die ziektes van jou max..
de een heb alles en ik heb niks
het is me al vaker opgevallen
dat alles goed aan je is
én zo gezond
maar wél klagen
je ziet er uit als een ontbijtje op moederdag
en elke vrouw houdt van jou
want welke vrouw wil nou met jou
niet aan een ontbijtje
én maar klagen
dat er zoveel vrouwen zijn
en zoveel werk nog in de tuin
de een heb alles en ik heb niks
niet eens een tuin met trouwe ogen
of witte zwanen, zij vlogen weg
pom wolff
optimist tot in de kist
het is niet het klagen
maar een muzikaal dragen
tot de maat wordt genomen
voor mijn laatste jas
en wat zeur je nou dat je niks hebt
jij hebt toch je guigelton ik moet
het doen met een ballon waar bij jou
de adem van samson
laat ons toch dansen op de vulkaan
we gaan er hoe dan ook aan
maar zak jij eerder door het luik
dan zal ik wieden in het tuintje op je buik
je max
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten