- Een nijlpaard kan lachen, ja, oké/ En olifanten leggen een ei -soms ook twee- en een zwanger paard eet graag appeltaart/ Maar of het zo is, blijkt straks in onze quiz/ "Waku Waku" maar mee! - (uit het intro van Waku Waku)
Het zal je toch maar gebeuren.
Je bent kandidaat Dichter des Vaderlands. Er is gemor. Want hoe kan het dat een long-list met tien namen in no-time wordt ingekort tot vijf? En hoe kwam men eigenlijk tot deze beperkte keuze?
Kortom gezeur, nog voor de trein goed en wel in beweging komt.
Gelukkig heb je laptopman als campagneleider. Die tikt en tikt en tikt tot zijn nagels eraf liggen...de overwinning kan je zo niet ontgaan. Je krijgt op zeker de meeste stemmen.
Dan volgt de deceptie.
De 'mensen in het land' kiezen niet jou maar een ander.
Kan gebeuren natuurlijk, maar jammer blijft het wel. Op zijn minst goed voor een slapeloos nachtje. Of twee nachtjes.
Maar goed, het leven gaat verder. En de mensen willen nog immer poëzie, dus je herpakt je en besluit weer te gaan schrijven met in je achterhoofd de gedachte dat er wel weer een nieuwe kans komt. Enigszins gerustgesteld door de zichzelf bemoedigende mens ga je weer naar bed en verdomd, je slaapt als een baby.
Dan sta je op, zet een pot koffie en pakt de krant...hmmm vol over die Nassi Rames. Dan maar liever lezen bij je grote vriend de campagneleider.
Je klikt diens weblogje aan en BAFFF; je krijgt een enorme dreun voor je kanis...besef je ineens dat de campagneleider, je grote vriend, steun en toeverlaat je al die tijd voor het lapje heeft gehouden.
Je leest en leest en leest nog maar eens...ja het staat er echt:
"Gisteravond sprak ik in Het Huis van de Poëzie te Utrecht met de man die ik het allerliefst Dichter des Vaderlands had zien worden: Bart Chabot. Hij was helaas niet verkiesbaar, dus zette ik me in voor de m.i. geschiktste verkiesbare dichter, Tsead Bruinja."
De hele tijd gedacht dat je echt de grootste dichter van de lage landen bent, kom je er ineens achter dat je eigenlijk maar tweede keus bent...dat men liever de grote verzamelaar van Waku Waku aapjes als kandidaat had gezien...dat helaas helaas deze geweldige performer niet beschikbaar was.
En dat Bart Droog in zijn honger naar aandacht, heel veel aandacht, in arren moede dan jou maar als 'zijn' kandidaat presenteert.
Het overkwam Tsead Bruinja.
Zwakjes piept hij op het log van Droog dat hij toch "behoorlijk veel respect heeft" voor Chabot.
Hoe het nu zit met zijn respect voor de ex-campagneleider laat zich raden, maar wanneer de komende weken in Groningen en omstreken een hogere incidentie van pleuris wordt geconstateerd weet u vast waardoor dat komt.
voor tsead (sans rancune)
contrastaal
zijn pijp kan wel naar maarten
zo lang al leeg de kop koud
en toch schreeuwen van
kusmeklotenpowezie - de doorgeprikte
tongblaar van een aarshaarluis
maar onweersproken staat deze
kolossale kringspierverlammende
kontkorstkromtaal kakelende cyste
zonder pus bij het volk toch
gewoon als windbuil bekend
© max lerou
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten