COBRA FELICITEERT GIJS TER HAAR

'Het bloed stolt waar het niet gaan kan' ... woorden die voorkomen in één van mijn gedichten die ik in mijn kop had gestampt voor de finale van de Leidse Poëzieslag; en of het dan die bloedstollende avond is geworden zoals velen hem hadden voorspeld?
Volgens hen die erbij waren wel, al was het voor een aantal van hen al voor de pauze duidelijk dat het die avond zou gaan tussen Gijs en uw eigen Cobra. Dat vond de jury ook, maar daarover zo meer. Laat ik eerst een poging doen tot een kort verslag. Een verslag gespeend van valse vleierij en beleefdheden. Komaan het was de finale, dan mogen er best noten gekraakt.

Er was Sees Snikkers die, kon iemand aan de bar niet nalaten te grappen, wel het minst in zijn mars had. Ontbeert u een lollige oom in de familie vraag Sees, succes gegarandeerd. Gênant wordt het wanneer de grapjas een zijweg inslaat en op zoek gaat naar de poëet in zichzelf.

Dan was daar Yvonne Achterkamp, een 23 jarige studente uit Leiden.
Yvonne draagt heel rustig haar gedichten voor van papier. Dat doet ze mooi.
Jammer dat het niet werkt bij een slam-finale. Yvonne heeft wel gevoel voor humor maar van mij mag het allemaal wel wat scherper. Oubollig cliché (alle clichés zijn waar, ook de oubollige): Yvonne hoort zonder meer bij het contingent aanstormend en geruchtmakend talent dat nu al steeds vaker van achter de coulissen te voorschijn durft komen. Binnenkort zal men haar door het hele land willen zien en horen...merk mijn woorden.

Gerben dan. Hij verliet met de publieksprijs het pand.
Gerben leerde ik kennen in Leerdam en heb hem later diverse keren zien voordragen. Zijn gedichten worden al snel gelabeld als post-modern, ik vermoed uit luiheid want een aantal van zijn gedichten verdient het beslist als het individu dat een gedicht in de eerste plaats toch is, gelezen en beoordeeld te worden. Mij moet wel van het hart dat zijn poëzie mij een jaar geleden beter smaakte dan het meer contemporaine spul, zoals zijn 'Sehnsucht' , een voorbeeld van inspiratieloos schrijven, zwaar onder de dwang van het onverbiddellijk rijm, dat opent met:
zucht
adem in adem uit
spuug, kots, kwaak desnoods
Wilt u de rest lezen gaat u even hierheen: hierheen
Terug naar zijn voordracht; het kwam wat geforceerd over, af en toe bijna houterig. Ik zag Gerben beslist in betere vorm.

Direct na de halve finale wist ik al, de mannen waarmee ik echt rekening diende te houden zouden Gijs ter Haar en Alex Franken zijn.
Alex en ik mochten de vorige keer van de jury door naar de finale en dat gold, twee weken eerder ook voor Gijs.
Tsja Alex ...ook hem ging het beduidend minder af dan bij de halve finales. Deze avond leek hij moeite te hebben met het maken van de keuze als muzikant of dichter op het podium te staan. Een gedicht waarvan ik mij nu de titel niet herinner, bracht hij half zingend half als gesproken woord maar op die manier was het van beide gewoon te weinig. Met name zijn eerste set miste scherpte en verrassing; hij maakte dat in de tweede ronde enigszins goed, maar toch niet goed genoeg.
Om Alex hoeven we overigens niet al te lang te treuren; die man gaat zich ongetwijfeld nog revancheren. Hij is een podiumbeest pur sang, eenmaal in topvorm is hij niet te houden. Ik heb diepe bewondering voor die goser.
Zijn site: http://www.alexfranken.nl

Tsja en toen bleef de jury zitten met Gijs en Max. Zoals altijd moesten er knopen gehakt...uiteindelijk kreeg Gijs het langste eindje van het touw.
Daar heb ik zonder meer vrede mee. Gijs is natuurlijk een begrip in slammersland, doet dat al jaren met veel succes. Op zijn site kunt u onder andere lezen over de 29 keer dat hij een slam won. Op naar de dertig!

En hoe deden Gijs en Cobra het wilt u misschien nog weten?
Wel Gijs is Gijs, nooit slecht, maar - het leek wel een virus dat zich onder diverse deelnemers had verspreid, toch zenuwen? - ook Gijs zag ik beslist beter.
Hij deed op onnavolgbare wijze een prachtig sonnet, jammer dat hij daarnaast had gekozen voor maar liefst twee hekeldichten en zijn 'Pamela' dat onderhand sleetse plekken begint te vertonen. Evengoed vond ik het weer een feest hem die avond op het podium te weten.

Moet ik dan toch een poging wagen mijn eigen optreden te omschrijven dan durf ik best schrijven dat het niet eerder zo goed is gegaan.
Volgens mijn bescheiden zelf zat de opbouw van beide sets goed in elkaar.
Eén gedicht durfde ik niet zonder papier, een ander vroeg eenmaal om een blik op geschreven tekst, de rest zat stevig in mijn kop en kwam er via het strottehoofd meer dan duidelijk uit. Ik voelde me lekker en durfde voor het eerst gebruik te maken van het hele podium.
Een volgende slam moet het echt helemaal zonder papier kunnen, want daarin geef ik Gijs inmiddels gelijk, gedichten spelen zich weliswaar af op het papier, daar ligt de bron, maar slammen is nu eenmaal een podiumkunst die meer vraagt dan voorlezen sec.
Is uw Cobra nu dan ineens slammer en draagt hij dan als dichter niet meer voor? Die vraag kreeg ik vanochtend per e-mail binnen.
Ik antwoordde direct - Ben je gek? Natuurlijk niet. Ik geef toe dat ik de smaak van het slammen wel goed te pakken heb, echter het één sluit het ander niet uit. Integendeel. -

Terugkijkend was het zonder meer een plezierige avond met zeker spannende momenten.
Eén opmerkelijke gebeurtenis liet ik nog onbesproken; voordat ik daaraan toe kom wil ik eerst nog maar eens benadrukken dat de jury altijd gelijk heeft.
Dat is geen cynisme, ik meen het.
Wanneer bij een voetbalwedstrijd de scheidsrechter een buitenspel doelpunt goedkeurt geldt het punt toch en dat is maar goed ook. Wanneer je dat niet zou afspreken is het gedaan met het spel.

Maar wat te denken van een jurylid dat na afloop bij je aan de bar komt staan en tegen jou en omstanders verklaart dat jij eigenlijk beter was die avond?
In al zijn jeugdige onschuld verklaarde hij haastig dat de jury uiteindelijk voor Gijs koos vanwege zijn jarenlange ervaring en, met een automatische plaatsing bij de Nederlandse kampioenschappen, schatte men in dat hij daar meer kans zou maken.
Ik verzeker u dat op dat moment niet alleen Cobra met stomheid geslagen was.
Dat neemt niet weg, nogmaals, dat Gijs volledig terecht heeft gewonnen. Die man is gewoon vreselijk goed. Punt.

De publieksprijs dan tenslotte. Wat mij betreft maken we dat tot een geheel gescheiden fenomeen of schaffen die af.
Uw jolige oom, of althans de man die u zich daarbij voor de geest kunt halen, was er de vorige keer met zijn moeder, een oom en een broer, of was het toch een vriend?
Het geeft te denken: wel een Sees Snikkers in de finale maar niet zulke kanonnen als Casper Fioole, Roop, Pom Wolff of ACG Vianen.
Toegegeven, ook Cobra kwam ooit een ronde verder door de stem van het volk, uitzondering op de regel was daarbij wel dat dat kwam door stemmen die ik kreeg van de helft van de aanhang van Yvonne Achterkamp. Op zich redelijk uniek want meestal geldt de regel dat plaatsgenoten bij het publiek de hoogste ogen gooien.
Gerben tenslotte is weliswaar niet van Leiden echter hij wist zich zichtbaar gerustgesteld vergezeld van een flinke schare groupies die uiteindelijk de doorslag gaf.
Nog even en er zullen acties per sms gevoerd gaan worden. Ik beloof alvast...daar zal Cobra niet aan meedoen.

VAN DE DREIGMONGOOL EN DE HUISVROUW

Ziet u het voor zich?
Een verwilderde oude dreigmongool, naar wiens misdrijven door justitie onderzoek wordt gedaan, typt in het holst van de nacht verwoed op het log van een huisvrouw met overgangsproblemen over een discussie die weer op een heel ander log plaatsvond tussen een dichter en een mislukt cabaretier:

De verwilderde aan de huisvrouw: "Bernhard verhaalde in zijn lange reactie over een familielid van hem die in WO2 bij de nazi's had gezeten. In de reactie van de gek: dan zal je zelf ook wel nog steeds die nazi sympathiën hebben."

De originele tekst:
mislukt cabaretier: "(...) mijn oom was ook zo eentje, hij was rechtsextreme amateur-historicus. dus niet zo eentje die dronken in de kroeg wel eens wat foute leuzen zit te roepen maar eentje die op een grondige manier rechtsextreme boeken heeft bestudeerd en ontzettend graag met iedereen in discussie wilde gaan om met de hulp van allerlei uit het hoofd geleerde kromme cijfers en feiten (een onoverzichtelijk mengsel uit feitjes en verzinsels) zijn gelijk te halen(...)"

de dichter: "met je laatste opmerking over je foute oom en de vergelijking die je probeert te trekken tussen hem en mij heb je het laatste krediet bij mij verspeelt...ik kan nu hooguit nog geloven dat je het niet kunt helpen; dat je gedrag nu eenmaal genetisch bepaald lijkt"

Tsja...dat wordt nog wat in het hoofd van de verwilderde wanneer hij straks in zijn cel zit te overwegen wat hij verder nog allemaal had willen tikken.

vinex

je schudt de klei
nog eenmaal lekker op en kijk
het hoofdje is er al
de oortjes komen zo

die naaien we er later nog wel aan
samen met een kleurrijk bestaan
afgezet tegen oerhollands loodgrijs

allengs krijgt het spek
het wordt eerst aan de randen vet
dan ranzig tot en met

©max lerou

DOODSBEDREIGINGEN - EEN NIEUWE VORM VAN COMMUNICATIE

De Wereld Draait Door (DWDD voor kenners) is het favoriete verrekijkerprogramma van de man wiens naam ik bij de Volkskrant niet mag noemen omdat ze het daar zo zielig voor hem vinden wanneer wijd en zijd bekend wordt dat hij een dreigmongool is.
Voor wie de uitdrukking niet kent: een dreigmongool is een persoon met een beperkt vermogen hetwelk hij compenseert door hen die hem niet aanstaan met de dood of ander vreselijk leed te bedreigen.

Joost Zwagerman schreef een boek over dit fenomeen en mocht daarover vertellen bij DWDD.
Hij noemt het verschijnsel van de doodsbedreigingen een vorm van nieuwe communicatie en waarschuwt dat je na de moord op Theo van Gogh een bedreiging niet zomaar kunt wegwuiven.

Zwagerman onderkent dat de bedreigde, behalve vaak in angst, ook in een dilemma verkeert; immers wanneer je het negeert, je houdt je stil en schrijft niets meer over het onderwerp dat de bedreiger dwars zit, lacht de bedreiger in zijn vuistje...hij vindt dan dat hij 'gewonnen' heeft.
Anderzijds, wanneer je wel je mond opendoet, ben je een 'aandachtzoeker'.

>Hollands Welvaren< heet het boek waarin Zwagerman het fenomeen van de doodsbedreiging blootlegt.
Kopen!

RECTIFICATIE DOOR BART FM DROOG

Zo kan het dus ook lieve mensen.
Vandaag publiceerde Bart FM Droog op de site Epibreren het volgende bericht:

"RECTIFICATIE: GEEN AANGIFTE TEGEN MAX L.

Eenrum - In een aantal eerdere berichten berichtte ik over aangiftes die tegen de Hagenaar Max Lerou bij de politie Haaglanden zouden zijn ingediend wegens o.a. een doodsbedreiging aan het adres van het Haagse gemeenteraadslid Wil Vonk en het stelselmatig lastig vallen van een onzer medewerkers.

De informatie die me bereikte over die aangiftes bleek echter niet te kloppen: zover me nu bekend is tegen Max l. geen aangifte gedaan.

De eerdere berichten worden dan ook aangepast en ik bied alle betrokken partijen excuses aan voor de onjuiste berichtgeving.

(Bart FM Droog, Rottend Staal, 12 november 2007)"

Weliswaar is hij nog niet zover gegaan mij uit zijn inmiddels beruchte Pom Wolff-dossier te verwijderen en gaat hij door met mij beschuldigen van het 'belagen' van de man die met zijn dreigementen al maandenlang een schaduw werpt over de veiligheid van mijn gezin, maar het doet me toch deugd dat Droog van tenminste één dwaalspoor is teruggekeerd.

Ik wil hem tenslotte wel bedanken voor het corrigeren van wat ik heb ervaren als een bijzonder onverkwikkelijke kwestie immers, ik zei het eerder...het uiten van doodsbedreigingen is het prerogatief van zwakzinnigen.

HET IS NU OFFICIEEL - GEEN AANGIFTE TEGEN COBRA

Duidelijker kan niet lieve mensen. Vandaag ontving ik bericht van de man die uw Cobra reeds enige tijd op meer dan vaardige wijze terzijde staat, nl. mr. Floris Holthuis van Advocatenkantoor Nolet in Den Haag.
Hij schrijft daarin onder meer dat de Haagse CDA-politica Wil Vonk hem heeft laten weten helemaal geen aangifte tegen mij te hebben gedaan.

Ik heb deze mededeling toch met gepaste vreugde tot mij genomen want, zult u met mij eens zijn, bedreigingen horen thuis in het domein der zwakzinnigen; waarbij het wat mij betreft volstrekt irrelevant is of het dan een politicus of eerzaam burger betreft.

Enige gekte mag men mij gerust toekennen; dikke lippen zoekt men beter elders.

BART DROOG ALWEER IN DE FOUT - BEWEERT OPNIEUW DAT COBRA WIL VONK (CDA) MET DE DOOD HEEFT BEDREIGD

Ja lieve mensen, het gaat maar door.
Nadat Bart Droog, u weet wel, die zelfbenoemde internet-sheriff, heimelijk de valse beschuldiging van zijn Volkskrantblog haalde omdat hij wist dat anders de redactie zijn log zou sluiten, heeft hij dezelfde beschuldiging op 4 november j.l. herhaald en geplaatst op zijn (sub)site Rottend Staal(http://www.epibreren.com/rs/rotframe.html)
Er staat letterlijk: "(...) Ondertussen gaat de trol, die eerder het Haagse gemeenteraadslid Wil Vonk met de dood bedreigde, lustig voort met tegen onze medewerker gerichte stukken, vooral op zijn Volkskrantblog max.volkskrantblog.nl.(...)"

CDA-er Wil Vonk is een vriendin van de bekeerde Bontebal tegen wie aangifte is gedaan wegens laster en herhaalde bedreigingen tegen mij en mijn gezin. Het verhaal is bekend en zal ik hier nu niet herhalen; de politie heeft proces-verbaal opgemaakt, Bontebal op het bureau ontboden en de stukken doorgestuurd naar het OM.

In het spoor van die CDA-mevrouw neemt Droog het op voor Bontebal die hij nu opvoert als 'medewerker van Epibreren'.
Dat is op zich opvallend want Bontebal schrijft al sinds tijden over niets anders dan zijn katten en de televisie, ja en op gezette tijden gooit hij er weer eens een bedreiging uit naar uw aller Cobra.
Fijne medewerkers houdt meneer Droog erop na, vindt u niet?

Wat in het artikel van Bart Droog vooral opvalt is dat hij weliswaar toegeeft dat Bontebal Cobra heeft bedreigd: "(...) heeft Bontebal twee keer gedreigd zijn belager te grazen te nemen (...)" maar dat hij dat goedpraat met de opmerking: "(...) Dat was niet slim, maar wel begrijpelijk. En gezien Bontebals lichamelijke conditie (hij mist door een motorongeluk een been) zal niemand bang hoeven te zijn voor zijn fysieke uitvallen.(...)"

Hoezo begrijpelijk meneer Droog? Sinds wanneer is het dreigen met geweld goed te praten en wat heeft dat ontbrekende been ermee te maken? Ook met twee benen was Bontebal niet zelf in de aanval gegaan, daar is hij te schijterig en te laf voor. Neeee...Bontebal laat dat wel over aan zijn vriendjes...meer dan eens heeft hij gedreigd een knokploeg op mijn dak te sturen; men weet waar mijn huis woont, men heeft het kenteken van mijn voiture, Bontebal's vriendjes zijn het zat en ga zo maar door.
Daarbij komt dat Bontebal een volstrekt onberekenbare broer heeft, een zekere Theo, die nog wel beide benen heeft en hoewel niet geheel duidelijk is of hij daarmee ook echt op de grond staat, heeft die figuur in elk geval aan mij 'beloofd' dat ik voortaan op straat "om moet kijken".

Het zijn deze pracht mensen die nu, na enkele 'amateur dichters' en andere zwakkeren in onze samenleving, liefdevol in bescherming worden genomen door sheriff Bart FM Droog uit Eenrum.
Men wordt daarmee van harte gefeliciteerd.

Overigens is de bewering van Droog dat 'ik lustig voortga met tegen zijn medewerker gerichte stukken, vooral op mijn Volkskrantblog max.volkskrantblog.nl.' volstrekt onbegrijpelijk en onwaar.
Als Droog zijn lasterlijke stukje niet had gepubliceerd was dit artikel er niet gekomen...anders dan dit is al sinds tijden niets op dit log over Bontebal te vinden, behalve dan één artikeltje over diens broer Theo, die het bestond een tekst van mijn web-log te kopiëren en per email te verzenden naar o.a. het elfjarige (!) zoontje van weer een ander Haags gemeenteraadslid.
Dat er nu wel wat over Bontebal te lezen valt is het resultaat van uitlokking.

VERBIJSTEREND

Een zekere Theo van R., naar eigen zeggen broer van Aad van R. aka Adriaan B., reageert regelmatig onder door mij bij web-log.nl geplaatste berichten en gedichten.
Vanavond (9 oktober 2007)liegt en beledigt hij er lustig op los; kalme tegenwerpingen komen niet bij hem binnen.

Allemaal tot daar aan toe; de boel is doorgestuurd naar iemand die daar juridisch goed mee overweg kan; ik ben wat dat betreft in goede handen.
Helaas is dat niet alles.

Theo van R. heeft o.a. een reactie van een pseudo, een zogenaamde >Marjet< (die éénmaal eerder al bij Adriaan B. mocht figureren) gekopieerd en in een email geplakt, die hij verstuurde naar diverse mensen en organisaties die op mijn log een link hebben.

De geadresseerden: ACGVianen, cccicero, diana-ozon, j.smit, nassim, poezieoppootjes, alexfranken, devalsenoot, ruigoord, jaapblonk, Jorisschiks, maarten wilems, pmvdlinden, radiotonka

Aan hen bied ik hier mijn oprechte excuses aan voor de overlast die ze mogelijk hebben ondervonden.
Op geen moment is het mijn wens geweest dat zij of anderen bij deze shit betrokken zouden worden.

Het ergst en tevens meest verbijsterend vind ik nog dat Theo van R. zijn schunnige mail mede heeft gericht aan Nassim, een elfjarig klasgenootje van mijn zoon.