Alle dagen feest en dan kom je thuis...is Joris Schiks er niet meer.
Eind augustus nog, we vierden jazz in de gracht, trokken vrienden en vriendinnen naar Est Est Est. Joris ging er optreden met Bosz, maar het optreden ging niet door.
Bosz liet weten dat Joris zich niet zo lekker voelde.
Ik zal nu de herinnering koesteren van een prachtige avond in Theater Branoul.
15 maart, de zaal bomvol. Serge Van Duijnhoven was er met Dichters dansen niet en Joris trad op met Bosz en Joost Schreuders.
Binnen luttele minuten had Joris mij een wereld binnen gezogen, of beter een sfeer, die mij deed denken aan schilderijen van Max Beckman.
Joris was een bijzonder innemend mens, een lieve man.
Bescheiden ook, een eigenschap kenmerkend voor de echte lieven van deze wereld.
Naar mijn mening, en ik weet dat ik daarin niet alleen sta, was Joris ietwat te bescheiden; een waarlijk groot artiest is ons voorgegaan...het pad verkennend.
Ik mis hem al...en wat zullen de dagen nu leeg lijken voor zijn geliefde Francisca en de kinderen.
absent - een groeigedicht
namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde
nooit staat er mark ivo
stef of henk voor mijn part
was het diederik geweest nee
lezen we godverdomme weer van joris
na eerst al gerrit met de grote snor cor lou
maarten rutger gerrit zonder snor adriaan
harry rudy ramses en simon martin mies gerard
jan hugo en anders is het johnny wel die van de kicks
zal je zien dat morgen ineens wel
de naam van een klootzak opduikt en
dat ik er dan niet ben
om die te lezen
ml
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten