cobra wenst u voldoende kracht om de ongemakken van het leven de baas te blijven

ragnarok

ben ik stoer genoeg nu het bloed mijn ogen zonder
mededogen breekt of moet ik wachten tot de kolere
haar vlag plant op mijn kookpunt voordat ik u vertel
zeg ik hier dan eerst maar tot de heren
dat de gel in uw haar mij niet bevalt

maar dat het stijfsel in die net te strak
gestreken smoelen en het gesteven hemd
zo quasi losjes niets om het lijf
mij doen overlopen van respect
voor zuur verdiende centiemen

dan u lieve dames – door jullie kerels ook wel
wijven genoemd – vergeet de lomschoolvermomming
u die zich zo gaarne laat beroeren door de wimpers
van het geitenoog en exquis talent met afgekloven
woorden lucht te binden aan lucht

en het was nog wel zulk zacht weer snottert u
en voelt zich geringeloord in valkuil muil
waar kniezelstenen tederheid vergruizen
ja mijn verfpoppetjes de avonden razen voort
seconden glijden mee de maan die de tijd duwt om
dan geruisloos te vertrekken als water in zand

bevallen deze woorden beter of
hoort u toch liever van het bloed
dat stolt waar het niet kan gaan

tot u allen zeg ik nu dit leven is geen leven
uw vlees geen mensenvlees en toch
u maakt een leven als mens van vlees en bloed
in dit schaduwrijk waar u zich een twijg weet met hooguit een vermoeden van de boom waaruit u spruit

en de wereld
de wereld ziet het voetstuk stuk gaan
onder uw voeten teenrot en schimmel
woekeren het blok aan uw been
waarheen waarheen

©ml

eijlders 70 jaar - pom wolff draagt voor en beledigt en passant meneer mulles

A f g e l a d e n Eijlders. Zeventig deze week. Bakermat van de vijftigers natuurlijk; Hans Andreus, Remco Campert, Bert Schierbeek, Simon Vinkenoog en vele andere schrijvers bezochten het café regelmatig. Ook werd hier het legendarische tijdschrift Braak opgericht.
Maar over de geschiedenis van het roemruchte café kunt u zelf op site van Eijlders lezen.
Trots toch wel, in de jubileumbundel met niet de minsten; we weten een Aachenende, Martin van de Vijfeijke, Merik van der Torren, de heren Lokkerbol en Offerman zelve, dat spreekt, al jaren onvermoeibaar Eijlders' dichtmiddagen, een mooie traditie en ach wie waren er eigenlijk niet, nu ja Gerard en Harry, die waren er niet...Pom Wolff dan weer wel; meneer is het nog niet verleerd.
We hoorden het donderen boven het Leidseplein

martin aart de jong en max lerou - dichter bij de bar amersfoort 19 11 2010

don van vliet 15 01 1941 - 17 12 2010

wat is dit krakende geluid? kind het zijn de klompen die breken (*)

'alle dieren zijn gelijk maar circusdieren zijn gelijker dan andere'

Op de redactie van Cobra hebben we onmiddellijk onze wietpijpen gedoofd na de oekaze aan Pom Wolff van dikke deur Alexis, tevens clown, van het Cirque Diabolique.
We zijn de Oppercliniclown graag een stapje voor.
Aard en omvang van de gotspe hebben wij eens rustig op ons in laten werken. Potten en pannen haalden wij voor de dag, maar een aanvaardbare soep konden wij er niet van koken.

Doet u mee, een beetje wiekielieken, of gewoon meelezen in wat te hier en te daar al werd getikt?
Laten we thuis beginnen. Hier te Cobra werd gisteren toch zeer beslist een reaktie door een zekere Anne getikt. Anne deed geen moeite te verbergen dat ze het niesje van één der dikke deuren van Cirque Diabolique is. Anne schreef kennelijk namens, of met instemming van haar Alexis. Anne schreef:

Nee het ging het Poëziecircus echt om die foto en het schenden van het briefgeheim, ze zijn niet zo van het juridisch 'dreigen' vanwege laster, dan blijven ze bezig dat snap je wel.

U voelt op uw klompen aan dat we nu een sprongetje naar een ander stukje tekst maken; even kijken wat de cliniclowns elders uitspoken.
Laten we eens bij Pomgedichten langs gaan.

Hee, krijg nou wat, zien jullie dat ook?
Een redactioneel van de heer Wolff:

"red2: alexis heeft zich in huilmail tot pomgedichten gericht en spreekt van laster. op onze vraag wat dan wel die laster is geeft hij geen antwoord. wij van pom trachten zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen alexis - geef maar aan wat niet zou kloppen - we vroegen daar al eerder naar. voortdurend passen wij onze teksten aan om zo precies mogelijk onze lezers te informeren over het onzorgvuldige optreden voor, tijdens en na het poeziecircus nk. jouw uithalen ook naar critici, jouw pogingen om de nk waarheid onder de tafel te krijgen door uitsluiting. ook stelden wij hier de vraag wat jij hebt verdiend aan het nk circus, de wanprestatie daar geleverd?"

Curieus.
Die Anne spreekt toch echt met instemming van de dikke deur...het zou zomaar kunnen, niet dat ik het beweer, maar het zou zomaar kunnen dat Alexis' lief een inblazing van het oor onderging. Hoe dan ook, wij te redactie lezen te hier toch echt dat Cirque Diabolique wel wat beters te doen heeft dan 'juridische actie' tegen (vermeende) laster ondernemen.

Wat denkt u?
Zouden we nog een verklaring krijgen van Le Cirque? Krijgen we Anne nog eens op bezoek of wellicht die andere dikke deur, Gina, van wie we al zo lang niets meer hoorden nadat we te hier toch een paar opmerkelijke dingetjes mochten lezen?

Je zou denken dat, met al het geld dat dikke deuren vandaag de dag schijnen te verdienen, ze staan te trappelen om uit te leggen dat wij het allemaal verkeerd hebben begrepen.
Maar begrijpt u dan waarom die lui van Cirque Diabolique zich zo druk maken over een You Tube filmpje op Pomgedichten? als een link van datzelfde filmpje, nota bene, op de site van het NK staat (Verwarring na eerste applausmeting)

Weet u wat ik ook zo apart vind?
Dat filmpje over de verwarring, die zo kenmerkend is voor het Cirque Diabolique, is gemaakt en geplaatst door de Blauwe Reus, ook wel bekend als de vermaarde slammer Gijs ter Haar.

U begrijpt er niets meer van?
Dat kan ik mij voorstellen. Gisteren nog heeft u hier het nieuws gelezen dat de dikke deuren van Le Cirque niet ontkennen dat ze de werkgever van Gijs ter Haar heel sneaky hebben benaderd. En dan toch linken naar zijn filmpje.
Zet je datzelfde filmpje met toestemming van de maker(© Gijs ter Haar) op jouw site; trekt een cliniclown van Cirque Diabolique een sprintje naar het dichtstbijzijnde advocatenkantoor.

Zou ik dan helemaal niets positiefs over Cirque Diabolique kunnen vermelden? Dat het ook maar mensen zijn, met hun eigen menselijke foutjes, ze doen toch zo hun best?

Op site van het NK staan linkjes naar, voor zover mij bekend, alle filmpjes die Gijs ter Haar schoot bij het laatste NK Poetry Slam.
Een kwaadwillende geest had nog kunnen bedenken dat ze alleen dat ene filmpje, bij wijze van 'lokjood', op site hadden geplaatst, maar allemaal?
En zo sneaky ook...niet volgens de regels van het fatsoen met een '(...)we vermelden, met dank aan de dichter Gijs ter Haar:', nee dat konden de dikke deuren niet uit hun pen persen, er staat nu: 'We vermelden, met dank aan de filmer(s)'.

Maar ik geef toe, en nu ziet u eens mijn soft side; de ratten van Cirque Diabolique zijn ook maar mensen.
Ze doen hun best; niet in eigen staart te bijten.

(*) naar Hugo Claus:
'Wat is dit melaats geprevel? Kind, het zijn de dichters buiten die klappertanden'
uit: De Dichter

breaking: DIKKE DEUR VAN POEZIECIRCUS BEKENT INTIMIDEREND BEZOEK AAN WERKGEVER VAN GIJS TER HAAR

Je weet dat het zo is en toch komt een bekentenis nog als een shock, kent u dat gevoel?

Op 10 december jl. schreef Gijs ter Haar te Pomgedichten het volgende:

"(..)Of dat de directeur van datzelfde circus met die Stöker bij mijn baas zat met de eis dat mijn kop moest rollen. Het zijn godverdomme Bart FM Droog praktijken. De fijne salonsocio's."

Een zware beschuldiging, zo zwaar dat je zou denken dat degenen die het aangaat, wel onmiddellijk in de pen zouden klimmen om de aantijging met klem naar het rijk der van fabelen te verwijzen.
Maar we leven niet in Fabeltjesland...dichters die over het algemeen natuurlijk wel beschikken over een ruime fantasie, weten kennelijk drommels goed wanneer feit en fictie zorgvuldig gescheiden moeten blijven.

Er werd, zoals verwacht, wat gepiept en geblazen in de piste, maar een officiële ontkenning kwam er niet.
Wel werden dreigende mailtjes verzonden naar de beheerder van Pomgedichten; er moest een fotootje zus en een tekstje zo verwijderd worden en deed meneer dat niet dan zouden ze hem wel eens eventjes; of woorden van gelijke bangmakerij.

Bij een gewone dichter breekt het zweet dan uit: 'Stel dat het niet waar is wat ik schreef, stel dat die lui van het circus helemaal niet bij de werkgever van Gijs zijn langs gegaan, dan hangen ze me straks nog voor laster'.
U begrijpt, ik kon niet anders dan een mailtje sturen aan de dikste deur van het Poëziecircus, en hem vragen of ik mij zorgen moest maken om juridische acties jegens mijn persoontje. Letterlijk schreef ik:

"Kijk van zulke acties (juridische dreigementen)gaat een eenvoudig dichter, met slechts 8 blikken ravioli op de plank, vanzelfsprekend recht overeind zitten en krabt zich eens achter de oren..."chips", roept hij dan uit, "ik heb net getikt (http://maxlerou.blogspot.com/2010/12/een-cliniclown-van-het-poeziecircus.html) dat die lui van het Poëziecircus een collega dichter een smerige poets hebben gebakken; fuck, straks heb ik Moszkowicz aan mijn broek".

En ik besloot met:
"Ik hoef vast niet uit te leggen dat het voor mij een enorme opluchting zou zijn, mocht ik van jou, of iemand anders met gezag binnen het Poëziecircus, vernemen dat ik mij over juridische acties geen zorgen hoef te maken omdat, en dat is op zich dan weer wel zorgelijk, een aangifte wegens laster door ondergetekende in het geheel niet wordt overwogen, omdat berichtgeving op mijn blog, laten we zeggen, niet geheel en al, of in het geheel niet, op onwaarheid berust.
En dan voor iedereen een witte kerst,
max lerou"

Eerlijk gezegd verwachtte ik geen reactie; stilzwijgen bleek eerder al een beproefde tactiek, maar zie, de dikke deur klom om één uur in de nacht toch achter zijn laptop en schreef:

"Ik heb jou in elk geval niks van dien aard gestuurd, dus ik ben niks van plan tegen jou."
En even verder nog: "...als je geen bericht hebt ontvangen, hoef je je geen zorgen te maken.
Vrede op aarde,
Alexis ".

Tsja beste lezer, dan kunnen wij van Cobra toch echt niet anders dan concluderen dat te hier waarheid en niets dan de waarheid werd gepubliceerd.
Niks laster, de fijne lieden van het Poëziecircus geven ronduit toe dat zij bij de werkgever van de dichter Ter Haar zijn langs gegaan.

Met die lui moeten de slammers in Nederland zeker verder richting een volgend NK?
Ik dacht van niet.
O en de kop van Gijs?
Die zit nog gewoon waar hij hoort; op de getatoeëerde nek van de blauwe reus.

cda-congres revisited: over cliniclowns van het poëziecircus - heibel in de piste - lees pomgedichten: smeerlappen bezoeken werkgever gijs ter haar

De schone wereld der poweten draait in een universum vol bruine dwergen en zwarte gaten. Als u er niet bij stond geloofde u eigen ogen niet.
Lezers weten natuurlijk allang van het nieuwste schandaal rondom het NK-poetry Slam. Zij die even op een eiland vertoefden lezen beter eerst hier en verder op site van pomgedichten. (*)
In het kort komt het erop neer dat er een winnaar was uitgeroepen, daarna herroepen en in alle chaos waren er toen ineens twee winnaars of zoiets.
Triest en vooral lullig voor de betreffende dichters.

Ronduit schokkend is de onthulling dat een stelletje geteisem van het Poëziecircus, bij de werkgever van Gijs ter Haar eventjes botweg is gaan eisen dat werkgever Gijs zou ontslaan...de clowns van het circus hadden namelijk een beetje pest in, nadat Gijs wat meer inspraak en doorzichtigheid van de NK-organisatoren had gevraagd.
Gijs heeft de frisse jongens en meisjes van het poëzie-kartel uitgedaagd een en ander te weerleggen.
Ook webmaster van Pomgedichten heeft een mevrouw met dikke vingers in de circuspap om opheldering gevraagd. Maar er kwam niets. Nu ja er kwam wel iets, namelijk de eis van mevrouw Gina van den Berg, want zo heet die frisse mevrouw, aan de befaamde Amsterdamse dichter en jurist Pom Wolff, dat hij allerlei dingetjes van site zou verwijderen.
Wel, wij van Cobra zijn niet zo voor verwijderen, wij plaatsen liever.
Bijvoorbeeld een dichie dat toevallig nog ter redactie op de planken lag:


(*2)










een cliniclown van het poëziecircus doet festina aan

ze is een beetje vies
zoals ze daar zit op het
trottoir nog net geen stoephoer
wens ik haar een directoire speciaal
voor onuitputtelijke dijen maar luister ik

zie de maan wast en reinigt eerst
het zwarte gat stilzwijgend wordt
zo het contract met de dood als
vanzelfsprekend nog maar eens verlengd
genoeg is immers nooit genoeg

©ml

(*)het is zeker niet de eerste keer...heibel in de piste.
U herinnert zich de bonje van bijvoorbeeld 2008 nog moeiteloos, meisje met briefje moest winnen dus slammer legde loodje. En ging ook dat niet gepaard met een hoop gedoe rond de applausmeter? Berichtgeving daarover vindt u vast wel in google, van de lezer mag toch wel een beetje zelfwerkzaamheid verlangd worden.
Langer geleden is dit akkefietje en wat lastiger terug te vinden.
Iets met muntjes en een verkeerde winnaar?
Zou zomaar kunnen.

(*2)wij van cobra hebben ons best gedaan de eigenaar van het © van bijgaand plaatje te achterhalen. deze kan eventueel bezwaar tegen gebruik van deze afbeelding kenbaar maken middels de reactie mogelijkheid of per email.

hier wordt cobra nu blij van - guerilla art in loosduinen

Wilde een foto nemen van het beeldje, raakte ik in gesprek met de dame die het stenen stel nog maar net van piepklein mutsje en dito sjaal had voorzien.(*)
Het bleek dezelfde dame die eerder dit jaar een boom in dezelfde winkelhof, het Alphons Diepenbrock in Loosduinen, warm had aangekleed, nadat, tijdens De Storm van 2010, een zusje van de boom was omgewaaid.
Dame doet aan guerilla art, of yarn bombing zoals zij het noemt.
Kleedt in Canada straks verkeerszuilen aan en niemand weet niemand weet dat zij repelsteeltje heet.

(*)het beeldje is een stuk kleiner dan het er op de foto uit ziet; ik schat zo'n veertig centimeter.

waar tony is is het feest

We vierden Tony. Zaterdag in ´t Syndicaat een heerlijke gekke swingende en somtijds ontroerende ervaring.
Tony werd vijftig en in die halve eeuw verzamelde zich een waar circus rondom deze levende mensch; de bruisende, acterende, zingende, schallende, jubelende, inspirerende vrouw.
O we kennen elkaar, u weet van de haver en de gort...we drinken een glaasje, we roken een pijpje en willen dan weleens uitbarsten in enige verzen, waarbij uw cobra het al snel moet afleggen tegen de vocale overmacht, en, minstens zo overdonderend, het spel zoals maar weinigen dat spelen kunnen. Impressie, expressie...extravagance avant la lettre, kortom een vat creativiteit. Steek er een lont in en je hebt voor nog eens vijftig jaar cultuursubsidie veilig gesteld.

Zaterdag was meer dan feest; het was old school happenen. Men had elkander soms 25 jaar niet gezien maar onderbrak gekakel voor Willem van Eekeren; hoe die vanachter zijn piano Bach en Bukowski tot een siamese eenheid kneedt...
We zagen Ton van der Meer met die prachtige grijns in een kop als de bedding van een opgedroogde gletsjer.
Er was Ramon die iedereen verrastte met zijn komst...prachtige liedjes uit een getormenteerd lijf, begeleid door Rob Kwakkelstein (what's in a name) die verdomme ook al een lekker stukkie jazz speelt, we genoten Populos, Monica zong Blue Room met Tony en Tony trad op met haar band Y-not en Jun...Jun's cadeautje voor Tony kwam bij de toegift; hij kroop achter de drums en speelde met de band 'Paranoid'...dat zijn vader op Ozzy lijkt heeft met de keuze van het nummer niets te maken...zeggen ze.

De video met Jun's gastoptreden hieronder in twee delen; halverwege ging de camera over en wilde prinsesje met me spreken...ze vond het niet erg dat ik haar wegdrukte en verder ging met filmen, waar heb je zo'n telefoon anders voor?

direct link to mirror site of wikileaks

Wikileaks wordt van alle kanten aangevallen en is vaak niet (meer) bereikbaar.
Er zijn nu vele mirror-sites van wikileaks; in Nederland is best bereikbaar:

http://www.powned.tv/wikileaks/