sneeuwkogels
verder in het dorp waar de schoten
echoën in de verlaten straat
klinkt een kreet
alweer een slachtoffer
gedwongen te vechten
voor de hoge macht
terwijl de sneeuw het lijk bedekt
gaat de oorlog verder
niets trekt het zich aan
toch blijft het koud
blijft het sneeuwen
blijft de door angst
verblinde man schieten
blijft een vader met zijn zoon
beschoten worden
blijft de hoge macht
in zijn luie stoel televisie kijken
terwijl de sneeuw de lijken bedekt
© jun lerou
(12 jaar)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten