Er waren al geruchten, vandaag las ik dan toch de bevestiging...na Komrij is nu ook Kopland dood.
Het sterven gaat gewoon door, ongeacht de gebeurtenissen om ons heen, maar soms zou je willen dat je het een halt kon toeroepen: "Ho es even, zo is het wel genoeg!"
Maar de dood, die stinkerd, laat zich niets zeggen.
geen pik zo hard als het leven
stervende dichters met het verongelijkte
smoel van een verstoten minnaar
hij heeft ze al zo vaak gezien
koud en bloedeloos het hoofd onder
protest verlaten denken ze nog
er onder uit te komen
tot de dood zijn stem verheft
eens gegeven blijft gegeven
we doen hier niet aan bijna dood
tevreden kijkt hij uit over de akker die hij
al zo lang bewerkt en negeert de opstandigen
met hun al stomptandige monden
fris en monter gaat de dood dan
weer op weg vrienden
maken voor het leven
ml
Het groeigedicht ook maar weer aangevuld
absent
namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde
nooit staat er mark maxime
geert of gert voor mijn part
was het jolande geweest nee
lezen we godverdomme weer van rutger
na eerst al gerrit adriaan harry rudy
ramses en simon martin mies gerard jan
en anders is het hugo wel uit belgië en dan
zal je altijd zien dat morgen ineens
wel de naam van een klootzak opduikt
en dat ik er dan niet ben om die te lezen
ml
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten