Nog bij de laatste poëzieslag in Leiden had hij tegen Menno Smit gezegd geen waardering te hebben voor dichters die het niet opbrengen naar de verrichtingen van collega's te blijven kijken als ze zelf niet in een volgende ronde kwamen.
De verbijstering was daarom des te enormer toen Eric van Hoof, u weet wel, die dichter met een echte bundel, het pand verliet met de mededeling:
"Als ik in de finale was gekomen had ik nog wel wat langer kunnen blijven maar nu ga ik weg want ik moet morgen weer vroeg op."
Het was de enige smet op een verder vlekkeloos verlopen avondje slam in het kleine maar o zo gastvrije Proeflokaal De Ridder aan de Mauritsweg in Rotterdam.
De deelnemers: Tom van Popering, Henri van Zanten, Najiba Abdellaoui, Edwin de Voigt en eerdergenoemde Eric van H.
De jury: Naast Arie Hordijk (woorddansers ) en Yassine S. ook ondergetekende omdat de traditie in Rotterdam wil dat de winnaar van een editie deel uitmaakt van de jury bij de volgende slam.
De muziek: de enige echte Jeroen dansend met woorden Naaktgeboren.
Achter de bar: de gastvrije uitbaters Astrid en Martin.
Presentatie: Menno Smit, aka de Wandelende Dichter .
Tom opende de avond met gespreide armen: "Hallo Judas, hier Jezus...ik bel handsfree..."
Dat beloofde wat. Tom, een 19-jarige vuilnisman uit Eindhoven, verraste ons hierna met een stevige performance die dicht in de buurt van stand-up kwam maar helaas nog weinig poëzie in zich droeg. Wel door naar de volgende ronde; eens zien of er dan meer poëzie uit hem kwam.
Henri van Zanten dan. In het Engels wat hem meteen diskwalificatie opleverde. Exit Henri.
Was het de beurt aan de grote verrassing van de avond, Najiba Abdellaoui . Goed mogelijk dat ik eerder heb zitten slapen; Najiba was mij onbekend, terwijl ze toch al diverse prijzen in de wacht sleepte, zoals de El Hizra literatuurprijs en de Kunstbendeprijs. Met Pieter Feller schreef ze haar eerste kinderboek dat dit voorjaar uitkomt bij uitgeverij Moon.
Haar ode aan het dubbel paspoort met de nodige zelfspot gebracht smaakte direct naar meer.
Loyaliteit is vijf jaar geldig...door naar de tweede ronde.
Edwin de Voigt was er ook bij de vorige editie. Hij wist toen nog niet zo goed wat slammen eigenlijk is; deze keer zou hij ons laten zien dat hij het inmiddels wel begreep.
Jammer maar helaas, Edwin bleef steken in een opsomming van aforismen; het upload in je schoenen aardig gevonden maar te weinig voor een gedicht. Veel politiek ook. Geen tweede ronde voor Edwin.
Tenslotte de dichter met de bundel. Eric sprak snel, vaak onnavolgbaar als in slecht te volgen. De jury vond hem ook nog wat houterig overkomen maar ontdekte hier en daar wel enige poëtische woordcombinaties. Eric mocht door naar de tweede ronde, die hij meteen mocht openen.
De Leidse slam-organisator posteerde zich met de rug naar de rest van de aanwezigen en richtte zich slecht articulerend tot een stel aan de bar, waarbij Eric ook nog tweemaal werd tegengesproken zonder dat hij een gevat weerwoord had.
Hierna stoeide Najiba met een deurkruk en zaaide ongeladen woorden met een adembenemend mooie voordracht en stopte Tom zijn piemel in een puntenslijper tijdens alweer een aardig stukje stand-up.
De uitkomst van de avond tekende zich reeds af...een finale tussen Najiba en Tom was de enige logische uitkomst; een finale die dus niet meer werd meegemaakt door Eric van H.
Het werd een trieste afgang van een dichter met nota bene nog wel een echte bundel op zijn naam.
Uiteindelijk waren jury en publiek unaniem...ondanks een wat minder sterke derde ronde, was Najiba de absolute winnares van deze mooie avond.
De jury weet zeker nog veel van stand-upper Tom te gaan horen; ondertussen kijken we reikhalzend uit naar meer poëzie van Najiba.
Hoor je Najiba? We willen meer van dat moois. Proficiat!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten