man en paard

binnen snort de petroliekachel
buiten zwoegt zeemkammer met zijn paard

­kollen...wie wil er nog kollen?­
de stem van de kollenboer schalt
door de donkere straat
de laatste kollen...wie maakt me los?­

er staan er nog drie
op de wagen achter de merrie
ze gaan nu voor de prijs van twee

zeemkammer wil terug naar het bos
waar iedereen dezelfde moeder heeft


ml

spuit elf

'in de kist is er nog genoeg tijd
voor diepgang' komrij weet het
al zo mag ik graag zeggen
waar het op staat

pikkie noga en groenzoeter
de voosbinkies van nette
meijer verdelen de zachte
als piemelbrie over een besmetbak

harde woorden sla ik op
het aambeeld van miesponem
en oetekwa de moker voor
pezewever en zomerplaag

ml

noblesse oblige

the emperor of snakes will
bite only when provoked

but then - he'll use his venom
sparingly injecting just enough

to offer his adversery the illusion
he is fighting for his life

in that the cobra is like a casino boss
opening doors to a realm of fantasy

where perception seems a mockery
and losing not the same as not winning

ml
16 01 2014

descending

like water life will reach
the low, it's inevitable

from where you know
no rising you lay still

are you comfortable?
does it sooth your senses?

I want to know but you tell me nothing
from the stillness on the landing

your gaze has an angle
I have not seen before

were you a swan in disguise?
I'd understand the shape

then where is the water
that kept you afloat?

there is no water
did it go where you went?

did it follow you?

Raadsels ontrafeld,
vanavond in dit theater

Het spokenuur (ons zo vertrouwd)
geslagen in gelaagd dozijn
markeert de poort waardoor ik
westwaarts langs de bloedlijn
stroopsoldaatjes tegemoet.

Het loopt gesmeerd de sleutel
draait op volle toeren
alle gaten dicht.

De mist trekt op maar de nacht is ook niet mis.
The Stones bring sympathy to this midnight rambler. Soelaas.

Ik wil een god zijn.
Seizoenen zet ik naar mijn hand,
creëer wat ruimte in de tijd
om de dag met herfst te kleuren.
Voorzichtig zal ik blazen, net voldoende wind
waarin je dan je hoofd kunt baden.

Paradijs weten in de werkelijkheid.
Jawel. Ik doe mijn best maar geluk
is gevaarlijk. Vraag het Kopland.

Je voelt ik smeer melancholie. Het visje schiet
weer alle kanten uit. Het water is brak.
De tuin der lusten een romantisch prieel meer niet.

Nirwana ligt nog zeker op een lichtjaar reizen.
Je zou ook kunnen stellen dat ik een sukkel ben.

ml