zwarte tonny - een doorsneevrouw uit urk

 
ze is diabeet de scheet en dan
woont ze ook nog op een gifbelt
het zit echt nooit eens mee

sogges spuiten saves zuigen
vierentwintig zeven daar kan
niemand tegen in dit internaat
waar men zich door het donker
naar het licht toe brengen laat

waar violen zingen zonder grond
gezond verstand gemeten en je kind
gegeten wordt als het krabbelt aan haar
kruisje vol van het verkeerde zaad

laat haar maar wieden in haar tuintje
vol met treurbiet en clichéchrysant
ze keert de grond bij eb en leeft
dan naar een tij van overvloed

ml

wilders

zijn pijp kan wel naar maarten
zo lang al leeg de kop koud
en toch schreeuwen van
kusmeklotenafghaan – de doorgeprikte
tongblaar van een aarshaarluis

maar onweersproken staat deze
kolossale kringspier verlammende
kontkorstkromtaal kakelende puist
zonder pus bij het volk toch
gewoon als windbuil bekend

ml

remco campert 92

 heer campert

je begint als dichter zoekt al snel een wilg

en dan de kat die je op de tramhalte

van het leidseplein een list verkoopt

maak er een verhaal van - powezie verbindt

t-is waar - de mensen raken snel verliefd op woorden

maar gulzig zijn ze heer ze willen altijd meer

schrijf af en toe een boek dat houdt ze even bezig

het gemene volk en dat u weer ruimte heeft en tijd

om te dichten en te feesten tot de flessen leeg

dan tikt u weer (u krijgt er al wat lol in) een volgend boek

zo zal het gaan tot in de eeuwigheid

jan mulder heeft het zelf gezegd

ml

Geen bruisende feestjes, maar een uitgestorven stad tijdens Koningsnacht...

#baudet - de endeldarm van goebbels (voor #martijnkoning)

 

zijn pijp kan wel naar maarten
zo lang al leeg de kop koud
en toch schreeuwen van
kusmeklotenmarokkaan – de doorgeprikte
tongblaar van een aarshaarluis

maar onweersproken staat deze
kolossale kringspier verlammende
kontkorstkromtaal kakelende puist
zonder pus bij het volk toch
gewoon als windbuil bekend

ml

voor #georgekooymans

 

instant poëzie

bijna elke hagenees heeft wel een lijntje
in de lucht of in zijn hoofd
op een echte haagse vensterbank
staat een radarinstallatie
afgestemd op het geluid van de dag
een schreeuw van pure liefde

we dragen niets dan oorbellen
een beetje vrede in ons hart
en als we huilen - god verhoede
dan zijn het zeven tranen
en niet eentje meer
bij die 45 mijlen ja daar
mag nog wel een mijltje bij

het zijn vreemde vleugels
die ons dragen weg van de gekte
die soms heerst in het schemergebied
waar de duivel met ons speelt
mijn meisje lacht en zegt den haag
is geen bombay maar de kamasutra
nam ik mee terug naar ons huis
en het voelt goed

het is altijd goed weer thuis te zijn

ml