Harry Mulisch 29 juli 1927 – 30 oktober 2010

mulisch baby - ich habe angst

bij de buren slaat de klok
het uur onrust - even verderop
schreeuwt een moeder heil hitler
bij het ochtendorgasme

pas in de middag wordt ze anti-duits
eerst moeten ze nog de hond afknallen

ja er ligt een mooie dag
in het verschiet

ml

gobelin

flowers stitched together
on a bed of sand
how it lifts me

over the rough
that long stretched rumble
it doesn't fool the bees

you know
would they carry me
like the sea holds

it's breath

ml

Lou Reed 2 maart 1942 – 27 oktober 2013

absent

namen die we lezen in
de sterflijst van de dag
het zijn altijd de verkeerde

nooit staat er mark ivo
stef of henk voor mijn part
was het diederik geweest nee

lezen we godverdomme weer van lou
na eerst al maarten rutger gerrit adriaan harry rudy
ramses en simon martin mies gerard jan hugo
en anders is het johnny wel die van de kicks en dan

zal je altijd zien dat morgen ineens wel
de naam van een klootzak opduikt en
dat ik er dan niet ben
om die te lezen

ml


Adriaan en Lou nu samen gedicht.
Bijna 10 jaar geleden, in november 2003, met Bontebal bij Crossing Border. Reed presenteerde zijn boek The Raven. Een klein groepje nog even in nazit. Signeerde onze exemplaren.


Lou Reed - reading The Raven

ADO OP WEG NAAR EUROPA ADO TWENTE 3 - 2 ADO VERSLAAT VOORMALIG LANDSKAMPIOEN

Ajax lieve dames en heren lezers, Ajax u weet wel, 020, die verzameling treurnis, nooit over het vertrek van Zlatan heen gekomen, Ajax tegen nummer laatst RKC nota bene, Ajax kwam niet verder dan een beschamende schamele 0 - 0. We horen het Frits van Turenhout zeggen.
"Nul - nul!".
Ach leefde anders Herman Kuiphof nog maar, hoe eloquent hij verslag zou hebben gedaan van het mooiste doelpunt ooit in de geschiedenis van het Europees voetbal.
Mike van Duinen, 21 jaar, jeugdopleiding bij Die Haghe, club van mijn zoon, Mike van Duinen, tovenaar, met een rush over driekwart van het veld, hop één man voorbij, la nog een speler het bos in en nog een en nog...alsof het Ajacieden waren.
Een enorme pegel volgde en jawel hoor...3 fucking 2!
Maar dat lees je nooit op pomgedichten.
020 he.


Mike van Duinen door goalsandmore

zen is haags voor zijn

het spokenuur nadert gezwind
ons huis kent rust
zoals rust die wordt geëerd
sereen omhangen

de straat is solidair, gerucht noch wind
de bomen zijn wat saai vanavond
ze staan daar maar een beetje
als een man op leeftijd

flink kaal al en ook de huid
verraadt ringen eer hij is doorkliefd

ml

herfst in holland

van takken die het vocht niet verdragen
nemen bladeren juichend afscheid
nog eenmaal tonen zij waartoe in staat
de staat van kleur bekennen

waarna niet het ji ji ji
van de wind maar schichtig
licht met een geruisloos
spel in het kreupelhout

ml

het zal wel lichtvoetig donker worden